IMDB : tt6622982
คะแนน : 10
สัตว์เลี้ยงที่อยู่ใกล้ชิดคนมนุษย์เราในแบบที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน คงจะหนีไม่พ้นน้องหมาแล้วก็เจ้าแมวเหมียวแน่ ๆ นอกจากรูปร่างหน้าตาขนปุยที่ดูน่ารักแล้ว พวกเขายังเป็นสัตว์เลี้ยงที่แสนรู้แล้วก็ผูกพันกับเจ้าของเอามาก ๆ เราสามารถมั่นใจได้เลยว่าเมื่อกลับบ้านมามันจะรอต้อนรับคุณอยู่ โดยไม่ปริปากบ่นแม้คุณจะกลับมาดึกดื่นแค่ไหนก็ตาม…เอ๊ะ ฮ่าฮ่า
ซาโตรุ (Sôta Fukushi) หนุ่มทาสแมวที่เก็บ เจ้านานะ แมวจรจัดมาเลี้ยง ในทีแรกความสัมพันธ์ของ ซาโตรุกับนานะ ไม่ราบลื่นมากนัก เมื่อเจ้าเหมียวออกอาการหยิ่งเล่นตัว ไม่ยอมมาอยู่กับ ซาโตรุ ง่าย ๆ แต่ในที่สุดแล้วเจ้าเหมียวนานะ ก็ยอมใจอ่อนให้กับ ซาโตรุ เพียงแต่ว่าในตอนนี้ ซาโตรุ มีความจำเป็นทำให้ต้องแยกจากนานะ ซาโตรุ จึงตัดสินใจติดต่อเพื่อน ๆ เพื่อของให้พวกเขารับเลี้ยงเจ้า นานะ ไว้ชั่วคราว นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นการเดินทางของคู่ซี้คนกับเหมียว ที่จะร่วมกันออกไปรำลึกถึงมิตรภาพความหลังระหว่างผู้คน ผ่านสัตว์เลี้ยงที่กลายมาเป็นสายใยเชื่อมโยงพวกเขาเข้าหากัน
เอาเรื่องย่อสั้น ๆ ประมาณนี้ก็แล้วกัน เพราะหนังเล่าผ่านประสบการณ์ชีวิตของตัวละครเอก ซาโตรุ ในการกลับไปพบปะผู้คน เพื่อนฝูง ในแต่ละช่วงวัยของตนเอง สตอรี่ของหนังเลยเหมือนเป็นการเอาเรื่องราว ที่เป็นช่วงชีวิตเวลาสั้น ๆ เหล่านั้นมาร้อยเรียงต่อกัน มากกว่าการเล่าด้วยเส้นเรื่องยาวเส้นเดียว
หลังจากดู The Traveling Cat Chronicles (2018) เรื่องนี้จบ มีบางส่วนของหนังเหมือนกัน ที่ทำให้นึกย้อนไปถึงหนังเรื่อง A Story of Yonosuke (2013) เพื่อนที่ใคร ๆ ก็จดจำ เมื่อหนังเล่าย้อนไปถึงแต่ละช่วงวัยของ ซาโตรุ ตั้งแต่ชั้นประถมกับ ซาวาดะ โคสุเกะ (Ryôsuke Yamamoto) เพื่อนวัยเด็กกับจุดเริ่มต้นของเจ้าเหมียวฮาจิ เพื้อนซี้ตัวแรก ที่ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวแตกต่างกัน