The Pink Panther | มือปราบ เป๋อ ป่วน ฮา ภาค 1

กับหนังเรื่องนี้ผมก็รอดูมานานน่ะนะครับ เพราะมีนักแสดงสุดยอดที่ผมชอบมากอย่าง Steve Martin มาแสดง และเหนืออื่นใดคือ นี่เป็นการกลับมาอีกครั้งของสารวัตรจอมเปิ่น ฌ๊าค คลูโซแห่ง The Pink Panther ด้วยครับ ซึ่งผมก็ตามดูหมดแล้วทุกภาค และผมก็ชื่นชอบเป็นการส่วนตัวครับ เฉพาะอันที่ Peter Sellers นะ เพราะภาคหลังจากนั้นออกจะฝืดเสียมากกว่า

สำหรับภาคนี้ก็ลุ้นน่ะครับ ว่ามันจะออกมาอย่างไร ซึ่งลึกๆ แล้วผมก็เชียร์ลุง Steve แกเหมือนกันฮะ

อืมม์ โอเค ขอเวลารวมความคิดแป๊บนะครับ เพราะมันตีกันนิดนึงน่ะ … เอางี้แล้วกัน แบ่งพูดเป็นสองระดับแล้วกันครับ ถ้าว่ากันทั่วๆ ไป หนังมันก็ตลกนะครับ อันนี้พอจะวางใจลุง Steve แกได้อยู่แล้วล่ะ ขานี้เป็นจอมตลกท่าทางสไตล์ยึกยักอีกรายหนึ่ง และเรื่องราวต่างๆ มันก็มีอะไรให้ฮาอยู่เป็นพักๆ คือถ้าดูแบบไม่คิดมากก็คงสนุกสนานดีล่ะครับ

ดังนั้นโดยรวม หนังก็ฮาครับ พอสมควร พอขำได้ ถ้าอยากดูคลายเครียดก็ไม่เลวเลยครับ เป็นหนังที่มีตัวเอกติงต๊องๆ คอยทำท่าบ้าๆ ให้ดูกัน ถ้าชอบสไตล์นี้ก็ไม่น่าจะผิดหวัง

เอาล่ะ เมื่อกี้ว่ากันแบบทั่วๆ ไปนะครับ ทีนี้ขอลงลึกตามประสาคนบ้าอย่างผมหน่อยล่ะนะครับ ถ้าขี้เกียจอ่านก็ไม่เป็นไรครับ รู้แค่ว่าหนังตลกคลายเครียดได้ก็แล้วกัน

ที่ผมรู้สึกเลยก็คือ หนังมันตลกจริง มีมุขเจ็บตัว มุขคำพูด แต่มันยังไม่เนียนเท่าไหร่ เหมือนจงใจให้ฮาอ้ะครับ ซึ่งไอ้ที่ฮาก็ฮาไปครับ แต่ถ้าไม่ก็แป๊กไปเลยก็มี ปริมาณมุขที่ฮากับที่แป๊กมันพอๆ กันเลยครับ ดังนั้นหนังแม้จะตลก แต่ก็ไม่ได้ฮาแตกตลอดแบบเต็มเหนี่ยว ไม่เหมือนพวก Johnny English หรือ The Pink Panther ตอนเก่าๆ ที่มันจะปล่อยมุขเนียนกว่าน่ะครับ ซึ่งไอ้อะไรเหล่านี้ทำให้หนังฮาแต่ยังไม่สุด ไม่ลื่นเต็มที่ และไอ้การที่มุขไม่เนียน ดูเหมือนจงใจ ก็น่าจะมาจากตัวละครคลูโซนี่แหละ

จุดนี้ผมมองว่าก็มาจากลุง Steve ด้วย เพราะเขาได้ตีความคาแร็คเตอร์คลูโซขึ้นมาใหม่ในแบบของเขาเองครับ และคลูโซเวอร์ชั่นนี้ก็คือประหลาดโดยเจตนาเลยล่ะ เหมือนตัวการ์ตูน พฤติกรรมหลายๆ อย่างมันก็จงใจให้ขำ โดยไม่ค่อยมีที่มาที่ไปเท่าไหร่ อย่างไอ้ตอนจอดรถต้นเรื่องนั่นน่ะ ไม่รู้พี่แกจะไปถอยหน้าถอยหลังอยู่ทำไม แทนที่จะฮามันกลายเป็นสงสัยว่า “พี่แกเต็มหรือเปล่าวะ” แล้วไอ้การกระทำแบบต๊องๆ นี่ก็มีตลอดทั้งเรื่อง จนเหมือนกับคลูโซคนนี้เป็นตำรวจที่ไร้ความสามารถยังไงก็ไม่ทราบ แต่พอมาตอนท้าย ตามสูตรจริงมั้ยครับ พระเอกต้องสามารถคลี่คลายคดีได้ด้วยปมต่างๆ เอามาประมวลแล้วก็วิเคราะห์ แต่ปัญหาคือ ไอ้ค่อนเรื่องที่ดูมา มันไม่ได้รู้สึกว่าพี่คนนี้จะเก่งหรืออะไรเลย ไอ้เหตุเจ็บตัวทั้งหลายก็ดูเหมือนจะเกิดจากความไม่เต็มมากกว่าความซุ่มซ่ามน่ะครับ อันนี้เลยทำให้ช่วงท้ายมันแปร่งๆ ไปไม่น้อย

อันนี้มันต่างกับคลูโซคนเก่าเยอะครับ ฉบับที่ Peter Sellers แสดงนั้น พี่แกไม่ได้ทำท่าว่าโง่เลยนะครับ แกวางมาดและรู้เรื่องต่างๆ มีความสามารถพอตัว แต่แกแค่ซุ่มซ่ามเท่านั้นเองน่ะ ดังนั้นพอตอนท้ายแกจะคลี่คลายคดีก็เลยพอจะทำใจเชื่อได้ หรืออย่าง Johnny English ก็เหมือนกันครับ รายนี้ก็ซุ่มซ่ามพอกัน แต่ท่ามกลางความซุ่มซ่าม เขาก็แฝงสัญชาตญาณตำรวจเอาไว้นะครับ ผมล่ะจำได้แม่นเลยมีอยู่ฉากหนึ่งพี่จอห์นนี่เดินในที่จอดรถกับลูกน้อง ระหว่างเดินไปเขาก็เอ่ยคำทักทายกับพนักงานที่นั่น แต่พอพนักงานตอบเสียงกลับมาเขารู้ได้ทันทีว่านั่นไม่ใช่เสียงของพนักงานที่นี่ ซึ่งก็จริงตามนั้นครับ ฉากต่อมาก็เลยเป็นการยิงกันแหลกตามประสา

ผมว่าสิ่งเหล่านี้มันเป็นเสน่ห์ของตัวละครน่ะครับ จริงๆ คลูโซของลุง Steve ผมว่าก็ดีนะ เพียงแต่ดันดูต๊องจนมากไปหน่อย คือซุ่มซ่ามแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะครับ แต่น่าจะเพิ่มความฉลาดลงไปหน่อย คนดูจะได้เอาใจช่วยหรือเห็นใจมากขึ้น หรืออีกนัยหนึ่งคือทำให้คนดูรักตัวละครคลูโซคนนี้มากขึ้นนั่นเอง

ที่พูดตรงนี้ ก็เพราะมีอยู่ฉากหนึ่งในเรื่องครับ ที่พอคลูโซทำพลาดมากๆ ก็เลยโดนถอดจากคดี (เหมือน Johnny English จริงๆ แฮะ) ซึ่งตอนแรกผมก็เฉยๆ ครับ เพราะพี่คลูโซแกน่าโดนถอดออกจริงๆ นี่หว่า หลายอย่างที่พลาดก็ไม่ได้น่าเห็นใจเท่าไหร่

แต่ขอโทษครับ ไอ้ฉากหลังจากโดนถอดนี่แหละที่ผมอึ้ง นั่นก็เพราะ พอคลูโซได้ยินคำว่า “ผมถอดคุณจากคดีปุ๊บ” แววตาสีหน้าลุง Steve แกเปลี่ยนไปเฉยเลยครับ คือแมร่งเศร้าอ้ะ ดูน่าสงสารทันที แล้วยิ่งฉากต่อมาตอนพอนซัวร์ไปส่งคลูโซถึงบ้าน ไอ้ฉากนี่ก็เข้าข่ายบ้าน่ะครับ เพราะมันสื่อว่าสองคนนี้ซี้กันไปแล้ว และดาราสองคนก็ดันเล่นได้ถึงด้วย อันนี้ไม่น่าแปลกครับ สองคนนี้ดาราเจ้าบทบาทอยู่แล้ว แต่ฉากที่ว่านี่บอกได้ตรงๆ ว่า ซึ้งว่ะ!

ทีนี้ผมเลยเสียดายน่ะครับ เพราะถ้ามันทำตัวละครคลูโซให้เป็นการ์ตูนน้อยกว่านี้ เป็นตัวโง่งมน้อยกว่านี้ ให้เป็นประมาณว่าแกมีหัวคิดแต่ซุ่มซ่ามมากๆ ฉากที่ว่านี่รับรองครับว่าตัวละครคลูโซของลุง Steve แกจะสามารถเข้าไปอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจของคนดูได้อย่างแน่นอน อันนี้ฟันธงเลยครับ

ก็ นี่แหละครับ ผมมันคนเรื่องมากคนหนึ่ง แต่จริงๆ ก็เพราะผมเชียร์ลุง Steve แกสุดๆ ครับ เขาเป็นดาราระดับ Top 5 ตลอดกาลสำหรับผมเลยนี่ครับ อยากให้แกมีงานดังๆ หากินได้อีกนานๆ แต่พอมันพร่องตรงไหนก็ขอว่าตามนั้นน่ะแหละ ด้วยอารมณ์เสียดายน่ะครับ

ร่ายยาวจัง แต่ถ้าไม่ร่ายก็ไม่ใช่ผมล่ะครับ สรุปว่าก็เสียดายอยู่นะครับ เพราะเรื่องการแสดงของลุง Steve ของผมนี่บอกได้เลยครับว่าไม่เป็นรองใคร บทตลกได้ บทซึ้งก็ได้ ซึ่งสำหรับบทคลูโซที่เขาเล่นนี้ ตอนตลกก็ตลกครับ ต๊องดีไม่มีปัญหา หรือแม้แต่มุขตลกเกี่ยวกับสำเนียงพูดนี่ก็ยังทำได้ดีครับ (ซึ่งคลูโซดั้งเดิมของ Sellers ก็มีจุดเด่นตรงสำเนียงเพี้ยนๆ นี่แหละ) แต่มาเสียตรงที่เขาดูโง่ไปหน่อยน่ะครับ

เอาล่ะ มาว่ากันที่อย่างอื่นบ้าง ตัวละครอื่นๆ ก็มี Kevin Kline ที่มาเล่นเป็นเดรย์ฟัส นี่ถ้าว่าตามจริงก็ถือว่า Kline เล่นไม่ค่อยคุ้มเท่าไหร่เลยครับ บทนี้ไม่ยักกะเด่น เหมือนเป็นบทหัวหน้าตำรวจตามหนังตลกทั่วๆ ไปที่มีบทแค่ไม่เชื่อใจลูกน้อง แล้วก็คิดอะไรผิดพลาดเท่านั้นเอง (ซึ่งตัวเดรย์ฟัสของฉบับก่อนนั้นออกจะต๊องและฮาแบบสติแตกครับ … เนื่องมาจากโดนคลูโซซุ่มซ่ามใส่มากๆ นี่แหละ จนมีอยู่ภาคหนึ่งพี่แกกลายเป็นตัวร้ายไปเลยครับ บ้าดี)

ส่วน Beyoncé Knowles ก็สบายครับ มา Sexy เป็นหลักเลย นอกนั้นก็ไม่มีอะไรมากมาย

แต่รายที่เข้าท่ากลับเป็น Jean Reno ที่เล่นเป็นพอนซัวร์มือขวาของคลูโซนี่แหละครับ ปกติเราจะเห็นแกในโทนจริงจังกับชีวิต แต่มางานนี้พี่แกฮาหน้าตายได้เฉยเลยครับ แล้วหน้าเขานิ่งจริงๆ นะครับ นิ่งมาก แล้วผมถือว่าเข้าท่ามากที่แกโกนหนวดมาเล่นบทนี้ เพราะหน้าแกกลายเป็นจิ้มลิ้มไปเลยน่ะครับ ผมเชื่อว่าคนดูต้องรักตัวละครตัวนี้แน่ๆ

ส่วนอีกรายที่เข้าท่าก็คือ Emily Mortimer ในบทนิโคล เลขาของคลูโซ เฮ่อ ……. เธอคนนี้น่ารักมาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับผม มาเรื่องนี้ก็น่ารักไม่มีตก แม้บทเธอจะไม่ถึงกับเด่นในเรื่อง แต่ผมชอบแววตาเธอตอนมองคลูโซน่ะครับ มันเป็นแววตาเทิดทูนจริงๆ เหมือนเด็กผู้หญิงมองฮีโร่หรือดาราที่พวกเธอชอบน่ะครับ น่ารักจริงๆ

ออ ใช่ และโปรดจับตาดารารับเชิญท่านหนึ่งที่มาเล่นเป็นสายลับ 006 ครับ นี่ก็ล้อ 007 โดยตรง เพราะคนที่รับเชิญเนี่ยเขาก็ขึ้นชื่อว่าเกือบจะได้เล่นเป็น 007 ในหนังบอนด์ตอนใหม่เหมือนกันครับ ก็โผล่มาฮาใช้ได้ กัดหนังบอนด์กันไปล่ะครับ (ซึ่งเผอิญเป็นหนังของ MGM เหมือนกันด้วย)

ไอ้พวกเรื่องคลายปมอะไรก็โอเคล่ะครับ ออ ใช่ ดนตรีก็ดีครับ เพลงธีมดั้งเดิมของ Henry Mancini ผู้ล่วงลับก็ไม่ต้องพูดถึงล่ะครับ คลาสสิคจะตาย ส่วนคนที่มาเพลงใหม่ในฉบับนี้ก็คือ Christophe Beck ก็สามารถรับช่วงต่อได้ดีครับ โดยเฉพาะไอ้ฉากซึ้งๆ ที่ผมบอกน่ะ Beck เขาสามารถเอาทำนองดั้งเดิมของธีมหนังมาทำให้ช้าลงได้ และช้าแบบซึ้งเสียด้วย เก่งมากครับผม

ผมก็ชอบหนังนะครับ ดูแบบเพลินๆ ได้ แต่ก็ไม่ได้ชวนดูซ้ำอะไร ขำก็ขำอยู่ คลายเครียดได้ แต่ก็ไม่ได้สุดยอดเจ๋งทุกเม็ดขนาดนั้นหรอกนะครับ เป็นหนังตลกที่ใช้ได้เรื่องหนึ่งเท่านั้นเอง เพราะถ้ามองโดยเปรียบกับหนังแนวเดียวกัน ผมว่าเรื่องอื่นๆ ที่มันเนียนกว่านี้ก็มี (อย่าง Johnny English)

และครับ และหากพูดเทียบกันในบรรดาหนัง The Pink Panther ด้วยกัน ก็ถือว่ากลางๆ ครับ ยังไงก็ตาม 4 ตอนแรกที่แสดงโดย Peter Sellers นั้นก็สุดยอดแล้วครับ ดูกี่ทีก็ฮา (ตอนที่ผมชอบสุดๆ คือ A Shot in The Dark ครับ บ้ากันสุดๆ ไปเลย) ถ้าจัดอันดับ ผมคงชอบเรื่องนี้เป็นลำดับที่ 5 น่ะครับ (จาก 9 ตอน) กลางๆ จริงๆ นั่นแหละ

ก็ แล้วแต่นะครับ ผมเชื่อว่าท่านคงไม่เรื่องมากอย่างผมหรอก ถ้าดูแบบสบายๆ หนังก็ฮาครับ ขำขำ เน้นบันเทิงอย่างเดียวเลย

อ้อ ใช่ ได้ข่าวว่าเขาจะสร้างภาค 2 นะครับ เพราะหนังค่อนข้างทำเงินไปพอตัว (ตอนนี้ก็ราว 80 ล้านครับ เท่ากับทุนสร้างพอดี) ก็ดีครับ เชื่อว่าหนังน่าจะสนุกกว่านี้น่ะครับ ขอให้ได้สร้างแล้วกัน … ทำไมน่ะเหรอครับ ก็เพราะผมชอบ ลุง Steve อ้ะดิ และชอบ The Pink Panther ด้วย ตอนนั่งดูไตเติ้ลผมละยิ้มตลอดเลยครับ ที่ได้เห็นภาพการ์ตูนเจ้าเสือสีชมพูได้กลับมาโลดแล่นบนจอเงินอีกครั้ง อิ่มใจพิลึกเลยล่ะครับ ซึ่งก็ดีที่ผู้สร้างเขารักษาภาพดั้งเดิมไว้ เพราะตอนแรกเห็นเขาว่าจะทำการ์ตูนช่วงไตเติ้ลนี่เป็นกราฟฟิคครับ แต่พวกคนเก่าคนแก่และทีมงานส่วนมากยืนกรานว่าต้องเป็นตัวการ์ตูนเขียนมือเท่านั้นจึงจะสมกับเป็น Pink Panther .. อันนี้ผมเห็นด้วยอย่างมากครับ