The Phantom of the Opera แฟนทั่ม หน้ากากปีศาจ

The Phantom of the Opera (แฟนทั่ม หน้ากากปีศาจ)
สาวน้อยเสียงใส และปีศาจโรงโอเปร่าผู้หล่อเหลา

ถ้าจะให้ยกตัวอย่างชื่อผู้กำกับละครเวทีมือฉมังของโลก เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีชื่อของท่านเซอร์ แอนดรูว์ ลอยด์ เว็บเบอร์ (Andrew Lloyd Webber) เจ้าพ่อแห่งละคร Musical ที่เป็นเจ้าของละครเพลงดัง ๆ เพราะ ๆ อย่าง Cats, Evita, Sunset Boulevard และรวมถึง The Phantom of the Opera ที่ถือว่าเป็นงานระดับมาสเตอร์พีซของท่านเซอร์ไปเรียบร้อยแล้ว

The Phantom of the Opera ละครเวทีที่ได้โครงเรื่องมาจากนิยายเรื่อง Le Fantôme de L'Opéra ของ Gaston Leroux ถือเป็นละครเวทีประวัติศาสตร์ ที่แสดงมาเป็นระยะเวลายาวนานถึง 16 ปี และ The Phantom of the Opera เป็น Musical เรื่องที่สองของท่านเซอร์ นอกเหนือจาก Evita ที่ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ฮอลลีวูด โดยที่ตอนเริ่มโครงการภาพยนตร์เรื่องนี้ มีข่าวว่ามีนักแสดงชื่อดังหลายคนจะมารับบทในเรื่องนี้เช่น จอห์น ทราโวลต้า, แอนโทนิโอ แบนเดอรัส, ชาร์ล็อต เชิร์ช, คีร่า ไนท์ลี่ย์ และ แอนน์ แฮทธาเวย์ จนท้ายที่สุดมามาลงตัวที่ เอ็มมี่ รอสซั่ม ในบท Christine เจอราร์ด บัทเลอร์ ในบท The Phantom และแพททริค วิลสัน ในบท Raoul คิดว่าคนเคยดู The Phantom of the Opera ฉบับละครเวทีมาแล้วคงจะรู้สึกคุณแม่ไม่ปลื้มเท่าไรนักกับสามคนนี้ เพราะจขบ.ยังรู้สึกว่าฝีมือห่างชั้นกับ The Phantom of the Opera ฉบับของ ไมเคิล ครอว์ฟอร์ด และ แม่สาวสาระ กระจ่างบุรุษ (ซาร่าห์ ไบรท์แมน) อยู่หลายก้าว

The Phantom of the Opera ฉบับปี 2004 นี้ ยังได้ Joel Schumacher ที่ขึ้นชื่อนักในการปั้นนักแสดงหน้าใหม่มากำกับ หลายเรื่องที่เขากำกับ มักจะเลือกปั้นนักแสดงหน้าใหม่ให้ดังขึ้นมาได้ ไม่ว่าจะเป็น จูเลีย โรเบิร์ท,คอลิน ฟาร์เรล, เดมี่ มัวร์ และ แอนดี้ แม็คโดเวลล์ แต่ถึงแม้ว่า Joel ได้สร้างหนังมาแล้วหลายแนว ทั้งแนวเขย่าขวัญแบบ Flatliners แนวรักคลุกน้ำตาอย่าง Dying Young แนวแอกชั่นฮีโร่ Batman หรือแนวออกอินดี้อย่าง Phonebooth แต่ถ้ามองให้ชัดจะเห็นว่า เครดิตงานของก็มีแต่หนังในระดับที่ไม่เด่นดังมากนัก อยู่ในแค่ระดับที่พอดูได้ และทำรายได้แบบไม่ขาดทุนไปซะเกือบทุกเรื่อง ซึ่งก็ถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีพอใช้ที่เลือกเขามากำกับเรื่องนี้

ณ โรงละครปารีสอันตระการตา ที่เป็นปลายทางแห่งฝันของเหล่านักร้องโอเปร่าที่อยากจะเป็นสุดยอดของวงการเพลงโอเปร่าแห่งยุค ยุค และดาวจรัสแสงแห่งโรงละครแห่งนี้ได้แก่ Carlotta สาวเสียงทรงพลัง ในขณะเดียวกันที่ Christine Daae เด็กสาวเสียงสวย ก็มุ่งหน้ามายังโรงละครแห่งนี้ ด้วยความหวังที่จะเป็นนักร้องโอเปร่าชื่อดังเช่นกัน แต่ทว่าทุกอย่างมันไม่ง่ายอย่างที่ Christine หวังไว้ เพราะทางที่ใช้ก้าวขึ้นไปสู่ความเป็นดาวแห่งปารีส ไม่ได้โรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบ แต่กลับล้วนเต็มไปด้วยขวากหนามที่ Carlotta ราชินีแห่งเสียงโซปราโนโปรยเอาไว้

แต่ด้วยความช่วยเหลือของ The Phantom ปีศาจแห่งโรงละคร ที่ตกอยู่ในมนตร์สะกดแห่งสุ้มเสียงอันหวานไพเราะของ Christine เขาเสนอที่จะช่วยสอนเธอร้องเพลง และปฏิญาณที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้ขึ้นไปร้องเพลงที่โรงละครอันเป็นที่สิงสถิตย์ของเขาแห่งนี้ ในขณะเดียวกัน ที่ The Phantom หลงอยู่ในโลกแห่งเสียงของ Christine ความรักของเขาที่มีให้กับสาวน้อยก็เริ่มก่อตัวและทวีตัวมากขึ้น แต่ช่างน่าเศร้า ที่สาวน้อยได้มอบหัวใจให้กับ Raoul ทำให้ The Phantom ปีศาจแห่งโรงละครไม่ชอบใจนักจึงลักพาตัวเธอไปที่ถ้ำใต้โรงละครเพื่อที่จะครอบครองเธอไว้เพียงคนเดียว ทำให้ Raoul ต้องสู้และทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ Christine คืนมา