IMDB : tt0326905
คะแนน : 10
การดำเนินเรื่องถัดจากแบ็คกราวด์ของปฏิบัติการก็เป็นวันแรกของการวางแผนและออกเดินทางของทหารแรงเยอร์สหรัฐฯ ในวันที่ 27 มกราคม 1945 ไปเป็นลำดับจนเสร็จภารกิจ โดยมีการเล่าเรื่องสลับไปยังเชลยศึกในค่าย และหน่วยใต้ดินฟิลิปปินส์ในกรุงมนิลาที่แอบให้ความช่วยเหลือด้านเวชภัณฑ์แก่เชลยศึก โดยกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างนายทหารที่เป็นหัวหน้าเชลยกับนาง Margaret Utinsky หัวหน้าหน่วยใต้ดิน ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็นแค่น้ำจิ้มที่ผู้เขียนบทใส่เข้ามาให้มีสีสันเท่านั้น แต่ก็ทำให้ได้รับความรู้ว่า ในฟิลลิปปินส์ก็มีขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นเช่นเดียวกับขบวนการใต้ดินอื่นๆ ในประเทศที่ถูกกองกำลังอักษะยึดครองอยู่
แต่ประเด็นหลักของเรื่องอยู่ที่ปฏิบัติการช่วยเชลยศึกดังกล่าว ถ้าใครคิดจะดูฉากยิงกันเพื่อเอามันคงแทบผิดหวังเพราะไปยิงกันเอาตอนสุดท้ายจริงๆ แต่หากจะดูเพื่อศึกษาเรื่องการวางแผนการรบแล้ว น่าสนใจมาก ทั้งในเรื่องการลาดตระเวณสำรวจภูมิประเทศ และหาข่าวเพิ่มเติมและปรับแผนไปเรื่อยๆ ก่อนลงมือปฏิบัติ การแบ่งหน้าที่กันในระหว่างทหารแต่ละหน่วย การประสานงานภายนอกโดยให้เครื่องบินมาเบนความสนใจของทหารยามข้าศึกขณะคืบคลานผ่านทุ่งโล่ง
ก่อนจะลงมือขั้นสุดท้ายก็อุตส่ามีเรื่องให้ลุ้น เมื่อหัวหน้ากลุ่มแรงเยอร์ที่ได้รับมอบหมายให้เริ่มเปิดฉากการยิงเกิดเกี่ยงให้ลูกน้องสำรวจให้ทั่วก่อนว่าทุกคนในทีมประจำตำแหน่งแล้วหรือยัง ทำเอาล่าช้ากว่ากำหนดไปหลายนาที พอลงมือแล้วอุตส่าฆ่าทหารญี่ปุ่นตายไปเป็นเบือ ก็ยังมีเรื่องให้ลุ้นอีกเมื่อนายทหารญี่ปุ่นตัวหัวหน้าในค่ายพยายามแผลงฤทธิ์ขัดขวางทหารและเชลยที่กำลังจะออกประตูอยู่หลายนาที เหตุการณ์โดยละเอียดติดตามจากภาพยนตร์เอาเองนะครับ
สรุปว่าในที่สุดปฏิบัติการนี้ก็ประสบความสำเร็จตามเป้าหมายแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์เต็ม คือทหารสหรัฐเสียชีวิตเพียง 2 คน ทหารฟิลิปปินส์ตายและบาดเจ็บจำนวนหนึ่ง ทหารญี่ปุ่นตายไปนับร้อย สามารถช่วยเชลยศึกออกมาได้ทั้งหมด มีแต่พระเอกคนหนึ่งเท่านั้น คือ ผู้พัน Gibson (รับบทโดย Joseph Fiennes) หัวหน้าเชลยศึกคนที่ว่าเป็นกิ๊กกับ Margaret Utinsky นั่นแหละครับ ที่เสียชีวิตจากไข้มาเลเรียที่เป็นหนักอยู่ก่อนแล้ว
สงครามโลกครั้งที่สอง ยังมีอะไรให้ศึกษาอีกมาก ทั้งในด้าน ยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี การเมืองการทูต ฯลฯ ได้มีการสร้างเป็นภาพยนตร์ไว้มากมาย จะได้ทยอยนำมาเล่าสู่กันฟังต่อไปครับ