The General's Daughter | อหังการ์ฆ่าสะท้านโลก

ยอมรับว่าตอนแรกผมไม่ได้สนใจหนังเรื่องนี้มากนักนะครับ เพราะมันก็เหมือนหนังสืบสวนรวมดาราทั่วไปที่คงจะลงสูตรสำเร็จประเภทตามล่าฆาตกร สืบสวนหาหลักฐานไปเรื่อยๆ ก่อนจะลงเอยด้วยการเฉลยว่าใครเป็นคนทำ ซึ่งจริงๆ เรื่องนี้มันก็เดินตามสูตรนั้นครับ แต่สิ่งที่มีในหนังนั้นไม่ได้มีแค่สูตรล่าฆาตกรเพียงอย่างเดียว มันยังมีสิ่งอื่นที่น่าสนใจแทรกอยู่ และนั่นคืออะไรที่ทำให้ผมรู้สึกบวกกับหนังมากขึ้นเยอะ

หนังถือว่าทำได้น่าติดตามครับ การตามปมหาหลักฐานทางวัตถุถือว่าโอเค แต่จุดที่เด่นขึ้นมาก็คือ “การตามปมหาหลักฐานทางจิตใจ” ทำให้หนังไม่ใช่แค่สะสมจิ๊กซอว์หลักฐานครบแล้วจบครับ แต่มันจะมีปมทางจิตใจทั้งของผู้ตายและของทุกคนในฐานทัพเผยเป็นระยะๆ ทำให้ความน่าติดตามของเรื่องเพิ่มมากกว่าปกติ เพราะมีทั้งการหาวัตถุพยานและการสืบด้วยว่ามันเกิดเหตุแบบนี้ได้อย่างไร คนที่ทำทำแบบนี้เพราะอะไร ซึ่งยิ่งสืบก็ยิ่งพบว่าใครต่อใครในฐานทัพนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่ตาเห็นไปซะทั้งหมด แล้วยิ่งไปกว่านั้นคือตัวอลิซาเบธเองก็มี “อะไร” มากกว่าที่เราคิดด้วย

สำหรับหนังสืบสวนแล้ว หากไร้ปมน่าสนใจหนังก็จะจืดไปกว่าครึ่งแล้วครับ แต่กับเรื่องนี้ถือว่ามีปมในระดับกำลังดีทีเดียว คือไม่ถึงกับทิ้งปมได้เด็ดขาดเข้าเป้าทุกเม็ด แต่ก็ทำให้เราสนุกที่จะดูหนังไปจนจบได้

พลังดาราถือเป็นของสำคัญสำหรับเรื่องนี้ครับ เพราะอย่างที่บอกว่าตัวละครแต่ละคนมีปมทางจิตใจ มีความลับซ่อนไว้ และดาราที่มาแสดงก็ไม่ทำให้ผิดหวังครับ ตั้งแต่ James Cromwell ในบทท่านนายพลที่กำลังมีอนาคตรุ่งโรจน์, Madeleine Stowe ในบท ซาร่า ซันฮิลล์ เจ้าหน้าที่สาวที่ถูกตามตัวมาช่ยเบรนเนอร์ในการสืบสวน, Timothy Hutton ในบทผู้การวิลเลี่ยม เคนท์ เพื่อนของเบรนเนอร์ที่คอยประกบและอำนวยความสะดวกในการสืบสวนตลอด, Clarence Williams III ในบทผู้การจอร์จ ฟาวเลอร์ คนสนิทของท่านนายพล, Daniel von Bargen ในบทสารวัตรยาร์ดลี่ย์ หัวหน้าฝ่ายตำรวจในการสืบคดีนี้ และ James Woods ในบทผู้การโรเบิร์ต มัวร์ คนที่ดูเหมือนจะรู้ความลับดำมืดของอลิซาเบธมากจนน่าสงสัย

บทเบรนเนอร์นั้นตอนแรกมีการทาบทามให้ Michael Douglas มาแสดงนำครับ แต่เขาก็บอกปัดไป คนต่อมาที่ได้รับการทาบก็คือ Bruce Willis และ John Cusack แต่ปรากฏว่ารายแรกก็ไม่มา ส่วนรายหลังก็ถูกมองว่าเด็กเกินไป บทเลยตกมาเป็นของ Travolta ซึ่งผมว่าพี่แกเหมาะมากครับ ดูเป็นผู้นำ ชอบคิดนอกกรอบ มีอารมณ์ขันกับชีวิต แต่เวลามุ่งมั่นทำให้อะไรทีก็จริงจังและไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหม เรียกว่าเป็นนักสืบสวนที่พร้อมชนกับทุกสถานการณ์ดีแท้

จุดที่เข้าท่าอย่างยิ่งของหนังคือการที่แต่ละฉากแต่ละซีนนั้นจะมีจุดน่าสนใจตลอดทั้งเรื่องครับ ประเภทฉากที่ใส่มาทำไมไม่รู้ หรือฉากล้นๆ เกินๆ นี่แทบไม่มีเลย แต่ละฉากที่ใส่้มาจะมีอะไรที่ดึงให้คนดูสนใจได้ตลอด เช่นฉากหนึ่งก็ว่าด้วยการสืบหาวัตถุพยาน อีกฉากก็ให้นักแสดงมาเชือดเฉือนบทบาทกัน อีกฉากก็ให้ตัวละครพูดโยงปมต่างๆ ให้เราเห็นภาพ บางฉากก็มาพร้อมการแง้มๆ ความลับบางอย่าง ก่อนที่ฉากต่อมาจะมีจุดหักเหทำให้เราต้องย้อนไปมองภาพรวมใหม่ ฯลฯ เนี่ยครับ มีองค์ประกอบน่าสนผสมลงไปในแต่ละนาทีของเรื่องราว จนทำให้ผมรู้สึกสนุกและอยากติดตามดูหนังไปจนจบได้ แม้จะเดาอะไรๆ ได้ก็ตาม แต่การค่อยๆ ตามปมร่วมกับตัวละครมันก็เพลินดี

ถือเป็นงานกำกับที่สนุกและดูได้ไม่ผิดหวังของ Simon West แห่ง Con Air ครับ หนังเรื่องนี้แอ็กชันแทบไม่มีแต่พี่ก็ยังคุมหนังให้ชวนติดตามและเร้าใจได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งนอกจากเทคนิคการ “ใส่จุดน่าสนใจลงไปในแต่ละฉาก เพื่อดึงความสนใจคนดูให้ตลอดรอดฝั่ง” แล้ว จุดดีอีกอย่างคือโลเกชั่นครับ มันดูเป็นฐานทัพทหารแฝงไว้ด้วยความลับจริงๆ และทีเด็ดที่ลืมไม่ได้คือการถ่ายภาพถ่ายทอดสภาพอากาศในหนังที่ทำให้คนดูรู้สึกตามภาพที่เห็นได้ เช่นฉากไหนร้อนชื้น อับๆ เหนอะหนะๆ หนังก็สามารถทำให้ความรู้สึกร้อนเหนอะหนะนั้นแผ่ซ่านออกมานอกจอให้เรารู้สึกได้

จริงๆ คดีมันไม่ได้ลึกลับอะไรมากครับ คนทำเราก็พอจะเดาได้ แต่จุดที่น่าสนใจกว่าคือการสะท้อน “ผลของการเมืองในกองทัพ” ออกมาให้เราได้คิดและพิจารณาว่ามันส่งผลอย่างไรกับชีวิตคนในกองทัพ (หรือคนใกล้ตัวเหล่าผู้นำในกองทัพ)

อีกส่วนหนึ่งที่เสริมหนังให้เยี่ยมคือดนตรีที่แสนจะได้อารมณ์ของ Carter Burwell

ครับ สรุปว่าเป็นหนังสืบสวนที่ทำได้ดีพอสมควร น่าติดตาม สนุก แม้จะไม่ได้แปลกใหม่แต่ก็ได้สาระชวนคิดที่สะท้อนความจริงบางประการของคนได้