The Aeronauts

“The Aeronauts” ของทอม ฮาร์เปอร์เริ่มต้นเช่นเดียวกับอมีเลีย (เฟลิซิตี้ โจนส์) นักบินบอลลูน และเจมส์ (เอ็ดดี้ เรดเมย์น) นักวิทยาศาสตร์ผู้สิ้นหวังที่จะพิสูจน์ทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับสภาพอากาศ ออกเดินทางผจญภัยแนวดิ่งในศตวรรษที่ 19 ต่อหน้าฝูงบินขนาดใหญ่ ฝูงชนไปประโคมมาก ในเรื่องย้อนหลัง “The Aeronauts” อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่อ่อนแอของพวกเขานอกเหนือจากนักบินและนักวิทยาศาสตร์: เธอสูญเสียสามีของเธอในอุบัติเหตุบอลลูนได้อย่างไรและเจมส์ถูกเพื่อนร่วมงานหัวเราะเยาะอย่างไรสำหรับความคิดที่แปลกประหลาดของเขา ในที่สุด เจมส์ก็ตัดสินใจพิสูจน์สิ่งที่ค้นพบและจ้างอมีเลียที่ยังคงเศร้าโศกให้เป็นผู้นำการเดินทาง—ข้อเสนออันเอื้อเฟื้อที่เธอลังเลที่จะยอมรับ ย้อนกลับไปที่การขึ้นบอลลูนในปัจจุบัน อมีเลียและเจมส์ต้องเผชิญกับอันตรายและความพ่ายแพ้อีกมากมาย เมื่อพวกเขาทำลายสถิติความสูงและทำให้ชีวิตของพวกเขาเสี่ยงต่อวิทยาศาสตร์

แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยความคิดโบราณมากมาย แต่ “The Aeronauts” ก็สามารถให้ความรู้สึกเหมือนเป็นจินตนาการทางประวัติศาสตร์ที่ค่อนข้างสนุกสนาน ตัวละครของ Redmayne มีพื้นฐานมาจาก James Glaisher นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษตัวจริงที่ทำลายสถิติความสูงนั้นในสมัยของเขา แต่ Henry Coxwell คู่หูของเขาในการเดินทางครั้งนี้ถูกแทนที่ด้วยตัวละครของ Jones ซึ่งตัวเธอเองเป็นส่วนผสมของนักเล่นบอลลูนหลายคนรวมถึง Coxwell สำหรับความกล้าหาญของเขาระหว่างการเดินทางกับ Glaisher และ Sophie Blanchard หนึ่งในผู้หญิงไม่กี่คนในแวดวงนักบินอวกาศและเป็นคนที่ยังคงบอลลูนหลังจากที่สามีของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ

Harper ผู้ร่วมเขียนบทกับ Jack Thorne แนะนำ Amelia และ James ว่าเป็น "ผู้ชายมาจากดาวอังคาร ผู้หญิงมาจากดาวศุกร์" ซึ่งเป็นคู่ตรงข้าม อมีเลียมีจิตวิญญาณแห่งการผจญภัยและชอบที่จะออกไปผจญภัยด้วยความเข้าใจในการเล่นกับฝูงชนและให้ความบันเทิงแก่ผู้อื่น เจมส์เป็นคนที่มีจิตใจเคร่งขรึมและต้องการเอาจริงเอาจังมากในฐานะนักวิทยาศาสตร์ เขาแทบไม่เห็นความปวดร้าวของอมีเลียขณะที่เธอตั้งใจจะขึ้นไปบนบอลลูนหลังจากที่สามีของเธอล้มลงหรืออันตรายที่เขาอาจใส่ไว้เพราะเขาต้องการ เพื่อผลักดันให้เกินขอบเขตของบอลลูน แม้ว่าอมีเลียจะเห็นได้ชัดว่าเป็นตัวละครหญิงที่แข็งแกร่ง แต่ผู้เขียนก็โชคดีที่ไม่ต้องแบกรับภาระหนักในการเป็นตัวแทนของผู้หญิงทุกคน เธอเป็นนักบินอวกาศเพราะเธออยากเป็นหนึ่ง ไม่ใช่เพราะมันเป็นสิ่งที่ควรทำ พวกเขาเกือบจะเหมือนการ์ตูนในความแตกต่างของพวกเขา ซึ่งโชคดีที่มันอยู่ได้ไม่นานนักเนื่องจากพวกเขาเป็นตัวละครเดียวที่เราติดอยู่กับภาพยนตร์เรื่องส่วนใหญ่ โจนส์และเรดเมย์นสร้างสัมพันธ์อันหวานชื่นที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้น่าสนใจยิ่งขึ้นเมื่อเดิมพัน (และบอลลูน) สูงขึ้น เธออาจจะพบรักหลังจากสูญเสีย? เขาจะพบผลลัพธ์ที่ต้องการหรือไม่ ทุกอย่างจะไร้ค่าถ้าบอลลูนของพวกเขาพัง

ความตื่นเต้นของ “The Aeronauts” อยู่ที่การแสดงโลดโผนที่ท้าทายความตาย นักแสดงอาจจะปลอดภัย แต่หนังเรื่องนี้ทำให้เราลืมไปว่าด้วยการใช้มุมกล้องอันชาญฉลาดของจอร์จ สตีล ผู้กำกับภาพและช็อตที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด และการตัดต่ออย่างรวดเร็วของ Mark Eckersley มี CGI มากมายในภาพยนตร์เรื่องนี้ ทั้งหมดนี้เป็นความพยายามในการแสดงที่ดี นอกเหนือจากความโกลาหลที่ดูไม่สวยงามแต่สมจริงภายในตะกร้าของบอลลูนอากาศร้อนแล้ว ยังมีทิวทัศน์ CGI ของอังกฤษในสมัยศตวรรษที่ 19 ซึ่งกล้องดิจิทัลดูเหมือนจะซึมซับราวกับว่าเป็นผู้ชมอีกคนหนึ่งตลอดการเดินทาง นอกจากนี้ยังมีภาพอันยิ่งใหญ่ตระการตาของเหล่าฮีโร่ของเราในอากาศเหนือพื้นโลกหลายร้อยหลายพันฟุต ซึ่งทำงานได้อย่างมีศิลป์จากพื้นที่คับแคบที่มีตัวละครอยู่ และการเตือนความจำที่น่าสะพรึงกลัวว่าสิ่งทั้งปวงนี้อาจพังทลายลงได้ ได้ทุกนาที ภาพเหล่านี้ประกอบขึ้นอย่างน่าเชื่อจนผู้ชมของผมอ้าปากค้างหลายครั้ง การตอบสนองนั้นยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเมื่อบอลลูนสูงขึ้น ออกซิเจนก็จะยิ่งต่ำลง และอากาศยิ่งเย็นลงสำหรับฮีโร่ของเรา

ฉากที่ตึงเครียด "พวกเขาจะทำหรือไม่ทำ" ทำงานได้ดีจนภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการอภัยจากช่วงเวลาที่เงอะงะมากขึ้น และด้วยความช่วยเหลือจากการแสดงที่มีเสน่ห์ของเรดเมย์นและโจนส์ พวกเขาทำให้ภาพยนตร์และตัวละครของพวกเขาค่อนข้างจะทนได้แม้ว่าจะเขียนออกมาบาง “The Aeronauts” สร้างขึ้นจากทัศนียภาพอันงดงามของประวัติศาสตร์และการพรรณนาถึงท้องฟ้าที่สวยงามแต่อาจถึงตายได้ (ซึ่งเล่นได้ดีกว่าบนหน้าจอที่กว้างใหญ่) สิ่งที่เริ่มต้นจากการประลองที่น่ารักระหว่างสองเพศกลายเป็นการต่อสู้ที่แท้จริงเพื่อกลับสู่พื้นดินในชิ้นเดียว