Strangerland

“Strangerland” นับเป็นการ แสดงครั้งแรกของ นิโคล คิดแมนในภาพยนตร์อิสระของออสเตรเลียตั้งแต่ปี 1989 เรื่อง “ Dead Calm ” ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ทำให้เธออยู่บนแผนที่ หลายปีที่ผ่านมานับตั้งแต่ภาพยนตร์ระทึกขวัญที่น่าอึดอัดของ Philip Noyce เกี่ยวกับทะเลหลวง Kidman ได้สร้างความประหลาดใจให้กับเราอย่างต่อเนื่องและฉวยโอกาสในหลายๆ ส่วน เธอกล้าที่จะเยี่ยมชมสถานที่มืดและน่าวิตกเพื่อสำรวจจิตวิทยาที่ซับซ้อนของตัวละครของเธอ

นี่เป็นเรื่องจริงเช่นกันใน "Strangerland" ซึ่งเธอเล่นเป็นภรรยาและแม่ที่หายสาบสูญไปจากการหายตัวไปของลูกสองคนของเธอจากเมืองทะเลทรายที่ห่างไกลจากที่อื่น ถ้าเพียงการแสดงของเธอในการให้บริการภาพยนตร์ที่ดีกว่า ฟีเจอร์เปิดตัวของ ผู้กำกับKim Farrantถ่ายทำอย่างสวยงามและนำเสนอช่วงเวลาที่ทรงพลังและแสดงได้ดีจากนักแสดงที่แข็งแกร่ง แต่มันก็น่าเบื่ออย่างไม่ลดละ

แม้จะมีภาพจอไวด์สกรีนที่น่าทึ่งจาก PJ Dillon ช่างภาพชาวไอริช ซึ่งรวมถึงพระอาทิตย์ตกที่ส่องแสงระยิบระยับ หุบเขาที่ขรุขระ และพายุฝุ่น “Strangerland” มักจะไร้ชีวิตชีวาและอ่อนล้า เป็นปริศนาสำหรับเด็กที่หายตัวไปโดยมีปลาเฮอริ่งแดงและเวทมนตร์ที่ผิดที่ซึ่งทั้งหมดนี้นำไปสู่การสิ้นสุดที่ขี้อายในความกำกวมโดยเจตนาและในที่สุดก็ไม่น่าพอใจ

มีความตึงเครียดในตอนเริ่มต้น แต่ด้วยความช่วยเหลือของการออกแบบเสียงที่เรียบง่ายอย่างมีประสิทธิภาพ: เสียงพัดลมติดเพดาน รอยขีดข่วนดินสอบนปริศนาอักษรไขว้ แมลงวันบินหึ่งอยู่เหนือศีรษะในห้องครัว Farrant ทำงานจากสคริปต์โดย  Fiona SeresและMichael Kinirons สร้างความรู้สึกโดดเดี่ยวและโดดเดี่ยวที่ชัดเจน คุณอาจคิดว่าคุณเดินเข้าไปในหนังซอมบี้โดยไม่ได้ตั้งใจ ฉากเปิดฉากประกอบด้วยเด็กวัยรุ่นที่หลงทางอยู่ตามลำพังผ่านถนนที่เงียบสงบและเศษซากของอารยธรรมที่รกร้างอยู่ในเมืองเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยฝุ่น

นี่คือตัวละคร Natgari ที่ครอบครัว Parker ย้ายอย่างไม่เต็มใจเมื่อเร็ว ๆ นี้ คุณพ่อแมทธิว ( โจเซฟ ไฟ นส์ ) เป็นเภสัชกรที่ไม่อยู่ทำงานเกือบทั้งวัน นั่นทำให้แคทเธอรีนของคิดแมนต้องดูแลลูกสองคนของพวกเขา: ทอมมี่ (นิโคลัส แฮมิลตัน) วัยรุ่นที่ขี้โมโห และน้องสาววัย 15 ปีของเขา ลิลี่ผู้เร่าร้อน ( แมดดิสัน บราวน์ ) มีการพาดพิงถึงเรื่องอื้อฉาวที่เกี่ยวข้องกับหญิงสาวคนนี้ ซึ่งบังคับให้ครอบครัวต้องย้ายถิ่นฐาน แต่เสื้อผ้าและท่าทางที่ยั่วยวนของเธอแทบจะไม่มีให้เห็นเป็นเบาะแสเบื้องต้น

อากาศร้อนและเบื่อ พวกเขาจึงทำในสิ่งที่เด็กๆ ทำทั่วโลกเมื่อพวกเขาร้อนและเบื่อ: ใช้เวลาในลานสเก็ตชั่วคราวของเมือง เป็นสถานที่ที่เยือกเย็นซึ่งเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่ชำรุด ภาชนะขนส่งที่ทิ้งขยะ และเยาวชนที่ไม่ได้รับสิทธิ์ รวมถึงสตีฟ ( ฌอน คีแนน ) ชายหนุ่มจอมป่วนที่มีรอยสักรูปงูที่เป็นลางไม่ดี

คืนหนึ่ง ทอมมี่กับลิลี่ลุกจากเตียง ออกจากบ้านและท่องไปในดินแดนที่ไม่มีใครรู้จัก นักสืบตำรวจที่ได้รับมอบหมายให้ทำคดีนี้ แร ( ฮิวโก้ วีฟวิ่ง ) หันไปหาสตีฟในฐานะผู้ต้องสงสัยคนแรก แต่ก็มีเบอร์ตี้ (เมย์น ไวแอตต์) ชายชาวอะบอริจินที่เชื่องช้าแต่ใจดีคอยช่วยเหลือบ้านของปาร์คเกอร์ และมีพายุฝุ่น: การกระทำอุตุนิยมวิทยาในสัดส่วนในตำนานที่ครอบคลุมทุกสิ่งและทุกคนในหมอกควันสีส้มหนาทึบทั้งร่างกายและจิตใจ สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดหรือทั้งหมดอาจเป็นปัจจัยที่ทำให้เด็กหายตัวไปอย่างต่อเนื่อง หรือไม่. ไดอารี่ของ Lily ซึ่ง Catherine พบว่าซ่อนอยู่ในห้องนอนของเธอ ทำให้เรื่องสับสนมากขึ้น เช่นเดียวกับบทกวีเล็กๆ น้อยๆ ของ Lily ซึ่งเราได้ยินด้วยเสียงพากษ์อันแสนไพเราะ

Farrant ตั้งเป้าที่จะสำรวจพลวัตและธีมต่างๆ พร้อมกันที่นี่: การสูญเสียความไร้เดียงสา ตำนานพื้นบ้าน การตัดสินทางสังคม และการแต่งงานที่ตกอยู่ในอันตราย (ความผูกพันของแมทธิวกับแคทเธอรีนเป็นความสัมพันธ์ที่เบาบางอยู่แล้ว—พวกเขามักจะนอนแยกกันในห้องนอน—แต่เมื่อลูกๆ หายตัวไป มันก็แหลกสลาย) แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะเงียบและพูดน้อยไปบ้างก็ตาม “สเตรนเจอร์แลนด์” พยายามจะรวมเรื่องมากเกินไป ซึ่งทำให้ รู้สึกกระจัดกระจายและไม่โฟกัส อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกตำหนิและความรู้สึกผิดซ้ำซากจำเจนั้นคงที่

คิดแมนมีช่วงเวลาที่แข็งแกร่งหลายครั้งกับวีฟวิ่ง ผู้ซึ่งทำหน้าที่สั่งการแต่เห็นอกเห็นใจในฐานะชายผู้ประสบความสูญเสียในตัวเอง ฉากของเธอกับ Fiennes ไม่เคยจุดประกายแบบนั้นเลย สาเหตุหลักมาจากลักษณะตัวละครหลักของเขาคือลัทธิสโตอิก คั่นด้วยการกระทำรุนแรงนองเลือดสองสามครั้ง