Rosemary's Baby

"Rosemary's Baby" ของ Roman Polanski เป็นภาพยนตร์ที่น่าครุ่นคิดและน่ากลัว เต็มไปด้วยความรู้สึกถึงอันตรายที่คิดไม่ถึง น่าแปลกที่มันยังมีอารมณ์ขันที่น่าขนลุกจนถึงตอนจบ มันเป็นหนังที่น่าขนลุกและน่าขนลุก และเป็นหนังที่เต็มไปด้วยสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในตอนกลางคืน มันเป็นสิ่งที่ดีมาก

อย่างที่ทุกคนต้องเคยได้ยินกันอยู่แล้ว หนังสร้างจากนวนิยายของไอรา เลวิน เกี่ยวกับแม่มดและปีศาจในยุคปัจจุบัน แต่มันเป็นมากกว่าเรื่องราวที่ต้องสงสัย ความยอดเยี่ยมของภาพยนตร์เรื่องนี้มาจากการกำกับของโปลันสกี้ และจากชุดการแสดงที่ได้รับแรงบันดาลใจอย่างแท้จริง มากกว่าจากเรื่องดั้งเดิม
ด้วยเหตุนี้ ประสิทธิภาพของ "Rosemary's Baby" จึงไม่ได้ลดลงเลยหากคุณอ่านหนังสือ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร และใคร (หรืออะไร) ที่เป็นลูกของโรสแมรี่จริงๆ แทบจะไม่สำคัญเลย ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลกระทบของมันที่จบลงด้วยการช็อก

แม้ว่าฉันจะไม่ได้อ่านนิยายของเลวิน แต่ฉันทราบมาว่าเขาทำงานในโหมดที่ต้องสงสัยแบบเดิม เราพบโรสแมรี่กับสามีของเธอและคู่รักข้างบ้าน เรารู้จักโรสแมรีระหว่างตั้งครรภ์ แบ่งปันความสงสัยและความกลัวของเธอ แต่เมื่อตอนจบมาถึง ฉันบอกเลยว่ามันเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์ที่คาดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง
โปลันสกี้ไม่ทำงานด้วยวิธีนี้ เขาให้ข้อมูลแก่ผู้ชมมากมายในช่วงต้นของเรื่อง และเมื่อหนังดำเนินเรื่องไปได้ครึ่งทาง เราก็ค่อนข้างแน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในอพาร์ตเมนต์ข้างๆ เมื่อบทสรุปมาถึง มันไม่ได้ผลเพราะมันเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างน่าสยดสยอง โรสแมรีค้นพบสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวของเธอ และเราเจ็บปวดเพราะเรารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และช่วยอะไรเธอไม่ได้

นี่คือเหตุผลว่าทำไมหนังถึงดีมาก ตัวละครและเรื่องราวอยู่เหนือโครงเรื่อง ในภาพยนตร์สยองขวัญส่วนใหญ่ และในภาพยนตร์ระทึกขวัญส่วนใหญ่ตามประเพณีของอัลเฟรด ฮิตช์ค็อก ตัวละครต่างตกเป็นเหยื่อของโครงเรื่อง ในเรื่องนี้พวกเขากลายเป็นมนุษย์ที่ทำสิ่งเหล่านี้จริงๆ
เครดิตมากมายสำหรับความสำเร็จนี้ต้องยกให้มีอา ฟาร์โรว์ในบทโรสแมรี่ และรูธ กอร์ดอนในบทนางคาสเทเวต เพื่อนบ้านข้างบ้าน นี่คือสองการแสดงที่ดีที่สุดของนักแสดงหญิงในปีนี้

และสิ่งที่น่าสนใจคือพวกเขาทำงานร่วมกันได้ดีเพียงใด มิสฟาร์โรว์ ซึ่งก่อนหน้านี้แทบไม่ผ่านการทดสอบในภาพยนตร์ และมิสกอร์ดอน ผู้เชี่ยวชาญมากประสบการณ์ เนื่องจากเราเชื่อได้ว่าพวกเธอเป็นผู้หญิงที่อาศัยอยู่ใกล้กัน เราจึงเชื่อว่าความต้องการอันน่าอัศจรรย์ที่เหล่า Castevets สามารถกระทำกับโรสแมรี่ได้ในที่สุด
โปลันสกี้ยังได้ดึงการแสดงที่น่าจดจำจาก Sidney Blackmer ในบท Roman Castevet เจ้าเก่าที่ร้ายกาจอย่างโจ่งแจ้ง จอห์น แคสซาเวตส์มีความสามารถในฐานะสามีของโรสแมรี แต่ไม่แน่ชัดถึงตัวตนบนจอของเขาเหมือนกับใน "The Dirty Dozen"

ฉันคิดว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่สามารถพูดได้เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้คือมันใช้ได้ผล โปลันสกี้เผชิญสถานการณ์ที่ยากลำบากที่สุดและทำให้เชื่อได้จนถึงที่สุด ในแง่นี้ เขาเหนือกว่าฮิตช์ค็อกด้วยซ้ำ ทั้ง "Rosemary's Baby" และ "Suspicion" คลาสสิกของฮิตช์ค็อกเป็นเรื่องเกี่ยวกับภรรยาที่ตกหลุมรักอย่างสุดซึ้ง ซึ่งค่อยๆ ถูกบังคับให้ต้องสงสัยในสิ่งที่น่ากลัวที่สุดและไม่น่าจะเป็นไปได้เกี่ยวกับสามีของพวกเขา
แต่แครี แกรนต์ใน "Suspicion" เป็นเพียงขอบเขตและอาจเป็นฆาตกร และเราไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำ (ตั้งแต่เขาคือแครี แกรนท์) ในทางกลับกัน โรสแมรีถูกบีบให้ต้องสงสัยเกี่ยวกับสามีของเธออย่างแปลกประหลาดที่สุด เราจึงแบ่งปันและเชื่อในสิ่งเหล่านั้น เนื่องจาก Polanski ฝึกฝนทักษะของเขาเป็นอย่างดี เราจึงตามเขาไปจนถึงจุดสิ้นสุดและยืนอยู่ที่นั่น โยกเปลที่น่าสะพรึงกลัวนั้น