Riding the Bullet คืนเปิดปิดผี
จากปลายปากกาของ Stephen King ขอนำทุกท่านเข้าสู่ค่ำคืนสุดหลอนของหนุ่มนักโบกรถ ที่ต้องพบเจอสิ่งน่ากลัวมากมายระหว่างเส้นทางเขาผ่านไป Riding the Bullet เรื่องราวของ อลัน ปาร์คเกอร์ หนุ่มมหาลัยที่กำลังจะเตรียมตัวออกไปทัวส์ดูคอนเสิร์ตของจอห์น เลนน่อนกับเพื่อนๆของเขา แต่ทว่าก่อนออกเดินทาง ได้มีพยายาบาลโทรมาบอกว่าแม่ของอลันได้ถูกส่งตัวมารักษาในโรงพยาบาลนี้ สาเหตุมาจากเธอล้มหัวฟาดพื้นและอาการน่าเป็นห่วง ด้วยความผูกพันธ์ที่มีต่อแม่ อลันตัดสินใจโบกมือลาเพื่อนๆให้ล่วงหน้าไปที่งานคอนเสิร์ตก่อนเลย เขาต้องไปเยี่ยมแม่และจะตามไปสมทบในภายหลัง วันนั้นเองอลันตัดสินใจโบกรถจากเมืองเพื่อออกเดินทางไปหาแม่ แต่การเดินทางครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งไหนๆที่เขาเคยทำมาก่อน การโบกรถไปเรื่อยๆตลอดเส้นทางนั้น ทำให้เขาต้องพบกับผู้คนแปลกๆและเรื่องราวขนหัวลุกมากมาย ทั้งผู้ชายที่ท่าทางเหมือนฆาตกรโรคจิต ชายแก่ที่อยู่ในห้วงของความทุกข์ หนุ่มนักซิ่งที่ชื่อเดียวกันกับป้ายหลุมศพที่อลันเพิ่งผ่านทางมา แถมยังเจอเรื่องราวหลอนประสาทที่ทำให้อลันไม่อยากจะไปต่อ แล้วเขาจะผ่านค่ำคืนแห่งฝันร้ายนี้ไปได้ไหม
IMDB : tt0355954
คะแนน : 6
ผมมักจะพูดเสมอครับ ว่าหนังที่สร้างจากนิยายของพี่ King เนี่ย ต่อให้ย่ำแย่แค่ไหน แต่มันก็มักจะค่อนข้างใช้ได้เสมอ เพราะต้องยอมรับครับ ว่างานเขียนของพี่ King นั้นค่อนข้างแข็ง ทำให้รากฐานของเนื้อเรื่องมันมั่นคงโดยปริยาย ทีนี้พอมาเป็นหนัง ยังไงๆ มันก็ออกมาโอเคน่ะ แต่จะมากหรือน้อยค่อยว่ากัน
กับเรื่องนี้ พระเอกคือ อลัน พาร์คเกอร์ (Jonathan Jackson) ชายหนุ่มที่เพิ่งทราบว่าแม่กำลังป่วยและอาจจะไม่รอดก้ได้ เขาจึงรีบเดินทางข้ามรัฐไปหาแม่ โดยอาศัยการโบกรถไป และตลอดเส้นทางนั้น อลันก็ได้เจอกับเรื่องแปลกๆ มากมาย ทั้งคนขับรถที่ดูสติไม่สมประกอบ หรือกระทั่ง คนขับรถที่ไม่น่าจะมีชีวิตอยู่แล้ว!
จริงๆ มันเข้าท่านะครับ แนวเรื่องมันดีอ้ะ และผมเชื่อว่านิยายก็คงเข้าท่าประมาณหนึ่ง เพราะดูแววแล้ว รายละเอียดต้องเพียบพรึ่บ แต่พอมาเป็นหนังก็ต้องโดนตัดออกตามระเบียบล่ะครับ ซึ่งส่วนที่หนังมีมันก็ไม่ค่อยโดดเด่นแปลกใหม่อะไรนัก ช่วงต้นๆ นี่ต้องเรียกว่าอืดเลยล่ะครับ จังหวะยังกับหนังเกรดบีทั่วๆ ไปที่ไร้แก่นสาร แค่อลันโบกรถไปเรื่อยๆ อารมณ์อืดเอื่อยเหลือเกิน ทั้งๆ ที่มันจะเร่งกว่านี้ก็ได้
หนังจะมาเข้าท่าก็ช่วงครึ่งหลัง ตอนที่ จอร์จ สเติร์บ (David Arquette) โผล่ขึ้นมา ช่วงนั้นความน่ากลัวค่อนข้างครบเครื่องเลยครับ ยิ่งไอ้ฉากที่พี่แกย้อนให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขานี่ยิ่งสุดๆ อ้ะ สยองก็สยอง จะให้ฮาก็ฮาได้เหมือนกัน นับว่าเยี่ยมมากเลยครับสำหรับช่วงนั้น และความกดดันก็ค่อยๆ ทวีขึ้นอีกด้วย
แต่นอกจากไอ้ฉากที่ผมบอกไปนั้น ก็เรื่อยๆ แล้วครับ ธรรมดามาก ผมว่าถ้าเอามาทำเป็นมินิซีรี่ส์น่าจะเข้าท่ากว่านี้นะ รายละเอียดจะได้ครบ เพราะผมว่ามันดูขาดๆ อะไรไปเยอะมาก เอาแค่ปมระหว่างอลันกับแม่เรื่องพ่อของเขานี่ก็ดูงงแล้ว
ก็เป็นแฟน หนังจากนิยายของพี่ King หรือเปล่าล่ะครับ ถ้าใช่แล้วอยากลองก็ได้ แต่อย่าไปคาดหวังครับ ต้องบอกเลยว่าหนังมันไม่ได้ดีเด่อะไรนักหรอก ออกจะธรรมดาด้วยครับ