Octopussy | เพชฌฆาตปลาหมึกยักษ์ 007 [James Bond: Roger Moore]

บอนด์ภาคนี้ไม่ได้สนุกแค่เรื่องบู๊อย่างเดียวครับ แต่มีการผสมรสชาติหนังทริลเลอร์การเมืองลงมา ทำให้ความเข้มข้นเพิ่มมากขึ้น ความลุ้นก็มีอยู่เรื่อยๆ ตลอดเรื่อง ยิ่งบอนด์ในตอนนี้ไม่ได้มีอุปกรณ์ไฮเทคมาช่วยสักเท่าไร แต่จะเน้นใช้ปัญญาของเขาในการหาทางออก นี่ก็ยิ่งเพิ่มความสนุกขึ้นไปอีกเช่นกัน

เป็นบอนด์อีกตอนที่ทำได้น่าติดตามครับ ดาราก็ถือว่าฝีมือดี แต่อาจจะเดินเรื่องช้าไปบ้าง และถ้าจะว่าไปแล้วลีลาของหนังก็เหมือนๆ กับตอนก่อนหน้า ทำให้หลายคนไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรนักกับบอนด์ภาคนี้ แม้จะรู้ทั้งรู้ว่ามันมีดีอยู่พอสมควรก็ตาม

ที่ลืมไม่ได้อีกอย่างคือสาวๆ ครับ นอกจาก Adams ที่ดูดีราศีจับและยังแสดงได้น่าจดจำในการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก แล้วยังมี Kristina Wayborn ที่มาเล่นเป็น แม็กดา ผู้ช่วยของคามาล เธอคนนี้นับว่าสวยและหน่วยก้านเด่นมากคนหนึ่งในฐานะสาวบอนด์

นอกจากนี้ก็ยังมี Robert Brown มารับบทเป็น M แทน Bernard Lee ผู้ล่วงลับนะครับ ส่วน Jourdan ในบทคามาล ก็ร้ายกาจนิ่งเหี้ยมมีระดับ สมเป็นเจ้าชายอัฟกันจริงๆ และอีกรายที่ลืมไม่ได้คือ Kabir Bedi ในบทโคบินดา มือขวาผู้โหดเหี้ยมของคามาลที่มาพร้อมอาวุธเป็นลูกดิ่งกงจักรที่น่าสะพรึง

ด้านเพลงประกอบ ก็แน่นอนล่ะครับว่าคงผู้สร้างไม่ได้แต่งเพลงที่ชื่อ Octopussy ขึ้นมา (เพราะ Pussy มันมีความหมายว่า …ของผู้หญิงน่ะสิครับ แค่เอามาตั้งชื่อก็หวาดเสียวแล้ว) แต่ใช้เพลง All Time High แทน ซึ่งไพเราะมากเลยครับ จังหวะนิ่มๆ สบายๆ ฟังแล้วสบายใจดีแท้ ผมก็ชอบครับ เพลงมันเหมาะเอาไว้ฟังเรียกความสุนทรีย์จริงๆ (ซึ่งเพลงที่ว่านี้ถ้าใครดู Ted หนังว่าด้วยหมีแสบสุดฮาแล้ว น่าจะจำได้ครับ)

โดยรวมๆ แล้วผลลัพธ์ของบอนด์ภาคนี้จัดว่าสนุกครับ แม้จะไม่ใหม่หรือโดดเด่นกว่าตอนที่ผ่านมา แต่ก็มีดีสมศักดิ์ศรีโลโก้ 007 ด้านรายได้ก็น่าพอใจ ได้ไปถึง $187.5 ล้าน จากทั่วโลก ซึ่งก็เฉือนชนะบอนด์ตอน Never Say Never Again ไปนิดๆ (เรื่องนั้นได้ 160 ล้านโดยประมาณ) แต่ถ้าเป็นในส่วนของคำชมแล้ว ส่วนมากจะยกให้ Octopussy สนุกกว่า Never Say Never Again อยู่หน่อยหนึ่ง สำหรับผมมันก็ชนะกันตรงความเข้มข้นน่ะครับ ด้านโปรดักชั่นกับดาราถือว่าสูสี

เป็นบอนด์ที่ไม่ผิดหวังครับ สนุกได้ที่อยู่เช่นเดิม