National Lampoon’s Loaded Weapon 1 ปืนกวนโอ๊ย

จำได้สมัยนั้นคนก็ไม่ค่อยปลื้มกันนัก แต่ผมดันชอบ อย่างแรกเลยก็คงเพราะตัวหนังเองมันมี “แก่นเรื่อง” ให้ติดตามครับ ไม่เหมือนหนังล้อเลียนส่วนมากที่เน้นแต่มุข แล้วก็ลืมแก่นลืมแกนเรื่อง มันเลยดูไม่เป็น “หนัง” แต่ดูเป็น “คลิปตลกรวมหลายๆ คลิป” มากกว่า

ถ้าถามว่าฮาไหม ผมว่าก็ฮานะครับ มีตั้งแต่ยิ้มมุมปากไปถึงฮาแตก แต่คนดูก็ต้องผ่านหนังมาเยอะเหมือนกันครับ เพราะมุขมันมาจากหลายเรื่องมาก ซึ่งด้านความฮานั้นมันก็มีหลายแบบดีครับ ฮาแบบแรกคือฮาเพราะดารารับเชิญที่โผล่เข้ามาแจมในหนังแบบเนียนๆ อาทิ Whoopi Goldberg, Christopher Lambert และ Bruce Willis

ส่วนฮาแบบที่ 2 คือฮาแบบแซวคำพูดที่คอหนังฟังแล้วก็คงนึกออกว่าเอามาจากเรื่องไหน เพียงแต่ในเรื่องนี้มันจะแปลงประโยคให้ฮา อย่างประโยคเด็ดจาก Dirty Harry ที่จ่าแฮร์รี่แกชอบจ่อปืนแล้วข่มขวัญผู้ร้ายว่า “แกว่าฉันยิงไปกี่นัด… 5 หรือ 6” เพราะปืนพี่แฮร์รี่แกบรรจุได้ 6 นัดไงครับ ถ้ายิงไป 6 แสดงว่ากระสุนหมดแล้ว แต่ถ้ายิงไป 5 แสดงว่ายังเหลืออีก 1 สามารถยิงผู้ร้ายให้หงายเก๋งได้เลยหากผู้ร้ายไม่ยอมล่ะก็ แต่กับเรื่องนี้ประโยคกลายเป็น “แกคงคิดว่าฉันยิงออกไปกี่นัด… 173 หรือ 174” 5555

และฮาแบบที่ 3 คือแซวฉากเด็ดๆ อย่าง Basic Instinct เป็นต้น ฉากที่ Sharon Stone นั่งในห้องสอบสวนแล้วไขว้ขาน่ะครับ เรื่องนี้แซวซะฮาไปเลย

จุดที่ชอบอีกอย่างคงเพราะมุขในเรื่องมันละมุนละม่อมน่ะครับ คืออาจมีสัปดนหรือโปกฮาบ้าง แต่จะไม่ถึงหยาบหรือแรงเกินรับแบบหนังล้อเลียนสมัยใหม่อย่าง Epic Movie หรือ Meet the Spartans คือดูแล้วฮาแบบสบายๆ ใจน่ะครับ

แม้หนังจะดังไม่มาก แต่ก็ทำเงินไปไม่น้อยครับ ได้ไป $27 ล้านเหรียญตอนออกฉาย จากทุนสร้างราวๆ $8 ล้าน ก็ถือว่าไม่ขาดทุน แต่ก็ไม่มากพอที่จะทำภาคต่อได้ กระนั้นหนังก็มาได้รับการพูดถึงอีกทีในระยะหลัง อาจเพราะคอหนังตลกพอมาดูหนังล้อสมัยใหม่ๆ แล้วมันทั้งแป้ก ทั้งหยาบ ทั้งฝืด ก็เลยย้อนไปดูของเก่าๆ แล้วก็พบว่ามันขำกว่า สนุกกว่า คะแนนนิยมเลยมาเพิ่มเอาหลังๆ นี่เอง

ส่วนหนึ่งก็คงเพราะบารมีพี่ Samuel L. Jackson ด้วยล่ะครับ คือถ้าใครได้ย้อนไปดูหนังเรื่องนี้ อาจทำให้ความรู้สึกที่มีต่อนิค ฟิวรี่เปลี่ยนไป (555) เพราะในเรื่องนี้พี่แกเล่นมุขฮาๆ ได้หน้าตายและได้ใจหลายมุขอยู่เหมือนกัน

สรุปว่าฮาใช้ได้ แม้จะไม่ถึงกับพวก The Naked Gun แต่ก็พอฟัดพอเหวี่ยงกับพวก Hot Shots!