Mindhunters
บนเกาะห่างไกล FBI มีโปรแกรมการฝึกอบรมสำหรับแผนกโปรไฟล์ทางจิตวิทยาที่เรียกว่า "Mindhunters" ซึ่งใช้ในการติดตามฆาตกรต่อเนื่อง การฝึกผิดพลาดอย่างมหันต์ แต่เมื่อกลุ่มตัวแทนหนุ่มสาวเจ็ดคนค้นพบว่าหนึ่งในนั้นคือฆาตกรต่อเนื่องและกำลังวางแผนจะสังหารคนอื่น คนที่เหลืออยู่ไม่กี่คนสามารถคิดออกว่าใครคือฆาตกรทันเวลาหรือไม่?
IMDB : tt0297284
คะแนน : 8
หนึ่งในนั้นในหมู่พวกเราคือฆาตกร และเราไม่สามารถทิ้งสิ่งนี้ได้ (ก) ที่ดินในชนบทที่โดดเดี่ยว (b) สถานีตำรวจที่ถูกปิดล้อม (ค) ด่านวิจัยแอนตาร์กติก (ง) บ้านผีสิง (จ) สถานีอวกาศ (f) Rogue Planet หรือ (g) Summer Camp จนกว่าเราจะรู้ว่าเป็นใคร -- หรือจนกว่าเราทุกคนจะตาย เป็นสูตรที่เก่าแก่และเชื่อถือได้มากที่สุด ทำให้เราประหลาดใจอยู่เสมอด้วยตัวตนของฆาตกร เพราะหลักฐานได้รับการพิสูจน์อย่างระมัดระวังเพื่อชี้ไปยังผู้ต้องสงสัยรายหนึ่งก่อนจากนั้นจึงระบุอีกราย จนกว่าพวกเขาจะล้างชื่อของตนอย่างโน้มน้าวใจด้วยการถูกสังหาร
ใน "Mindhunters" ภาพยนตร์ระทึกขวัญที่กำกับโดย Renny Harlin ผู้ต้องสงสัยและ/หรือผู้ที่ตกเป็นเหยื่อถูกรวมตัวอยู่บนเกาะห่างไกลซึ่งได้รับการควบคุมโดย FBI ให้เป็นสถานที่ฝึกอบรม ดูเหมือนเมืองจริง แต่มีกล้องวิดีโอและเทคโนโลยีที่ซ่อนอยู่เพื่อให้ผู้บังคับบัญชาสามารถเห็นว่าเด็กฝึกสามารถจัดการกับปัญหาในชีวิตจริงได้ดีเพียงใด ไม่ใช่ว่าการทำให้หัวของคุณแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นสิ่งที่ท้าทายที่พวกเขาจะต้องเผชิญทุกวัน ในงาน. Agatha Christie ใช้สูตรนี้ตั้งแต่เนิ่นๆ ซึ่งมีอิทธิพลต่อ "Mindhunters" ที่ได้รับการอ้างถึงโดยหน่วยงานต่างๆ เช่น Hollywood Reporter และ Film Threat ในละครลอนดอนเรื่อง "The Mousetrap" ซึ่งขณะนี้อยู่ในศตวรรษที่ 3 ของการวิ่ง เธอรวบรวมกลุ่มตัวละครในบ้านในชนบทที่มีหิมะปกคลุม คนหนึ่งเสียชีวิต และอีกคนพยายามไขคดีฆาตกรรมระหว่างการสนทนาที่ยาวนานในห้องนั่งเล่นที่มีมอลต์วิสกี้จำนวนมาก ยาสูบจำนวนมาก "ดูรอบๆ บ้าน" อย่างไม่ฉลาด และการเปิดเผยว่าบางคนไม่ใช่คนแปลกหน้าจริงๆ ซึ่งกันและกัน. อาจเป็นละครเรื่องนี้ที่ทำให้เรามีวลีที่ว่า "คุณอยู่ที่ไหนเมื่อไฟดับ"
สำหรับสูตรของอกาธา คริสตี้ "Mindhunters" ได้เพิ่มแรงบันดาลใจทางวรรณกรรมอีกเรื่องหนึ่ง: "The Decline of the English Murder" ของจอร์จ ออร์เวลล์ ซึ่งเป็นบทความยอดเยี่ยมที่เขาเฉลิมฉลองยุคทองของการเป็นพิษของอังกฤษและวิธีการกำจัดที่แยบยลอื่นๆ เหยื่อมักจะแต่งงานกับฆาตกร ซึ่งมักจะเป็นนักบัญชีที่ถ่อมตนและตกหลุมพรางที่คนเจ้าเล่ห์วางเอาไว้: "ในการวิเคราะห์ครั้งล่าสุด" ออร์เวลล์เขียน "เขา [ก่อเหตุ] ฆาตกรรม เพราะเขาดูน่าอับอายน้อยกว่า และสร้างความเสียหายต่ออาชีพการงานของเขาน้อยกว่าการถูกจับได้ว่าล่วงประเวณี” แต่ในปี 1946 เมื่อออร์เวลล์กำลังเขียน มาตรฐานของอังกฤษลดลงอย่างน่ากลัว และในคดี "คดีฆาตกรรมปากแหว่งคาง" อันโด่งดัง "เบื้องหลังไม่ใช่บ้าน แต่ชีวิตนิรนามของห้องเต้นรำและค่านิยมเท็จของ ภาพยนตร์อเมริกัน” เราไปอีกครั้ง ชาวอเมริกันหยาบคายที่มีอิทธิพลชั่วร้ายต่อชาวอังกฤษ ซึ่งถูกฆาตกรรมเหมือนที่อื่น ๆ รักษาประเพณีอันสง่างามไว้ จนกว่าเราจะทำลายเกมด้วยการให้คนฆ่ากันเอง