Legend of the Bat | ชอลิ้วเฮียงถล่มวังค้างคาว
พี่น้องเครย์ เรจจี้ และรอนนี่ เป็นกลุ่มอันธพาลที่มีความรุนแรงและหยาบคายอย่างอวดดีจนเกือบจะเป็นการล้อเลียนตัวเอง ทั้งคู่เพิ่งติดคุกเมื่อคณะตลกหน้าใหม่ในขณะนั้นกับ Flying Circus ของมอนตี้ ไพธอน ถูกมองว่าจะดูถูกพวกเขาด้วยภาพสเก็ตช์เกี่ยวกับ “พี่น้องปิรันย่า” ดั๊กและดินส์เดล แต่สิ่งที่เกี่ยวกับภาพสเก็ตช์นั้น เมื่อมันเกิดขึ้น ก็แค่ ต้องหลงทางจากความเป็นจริงเพียงเล็กน้อยเพื่อที่จะตีเครื่องหมายการ์ตูน อย่างไรก็ตาม Krays ซึ่งปกครองอาชญากรลอนดอนตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1950 จนถึงการจำคุกในปี 1968 ได้ทำอันตรายต่อมนุษย์อย่างแท้จริงในวงกว้างในอาชีพการงานของพวกเขา นี่เป็นข้อเท็จจริงที่ Brian Helgeland ผู้เขียนบทและผู้กำกับภาพยนตร์อาชญากรรมเรื่องใหม่เกี่ยวกับฝาแฝด ดูเหมือนจะไม่มีความคิดที่ดีเกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ว่าทำไม “Legend” ถึงดูยุ่งเหยิงไปหมด
IMDB : tt0079454
คะแนน : 7
ทันทีที่ค้างคาวมันยุ่งเหยิงเพราะความทุ่มเทของ Helgeland ต่อ Martin Scorsese เป็นสิ่งที่ไม่ดีที่จะแสดงเมื่อคุณไม่มีสกอร์เซซี่สับ ในช่วงแรกๆ ของภาพ ขณะที่เรจจี้ เครย์ ซึ่งค่อนข้างมีเสน่ห์ และใช้ความรุนแรงทางจิตน้อยกว่า กำลังติดพัน ฟรานเซส ภรรยาในอนาคตของเขา เฮลเกแลนด์จึงเลือกทำ "GoodFellas" เล็กน้อย ขณะที่เรจจี้พาฟรานเซสเข้าไปในผับที่เขาเป็นแกนนำ กล้องเคลื่อนที่ตามมาจากด้านหลังและเคลื่อนไปข้างๆ ทั้งคู่ ขณะที่เพื่อนหลายคนของเรจจี้แสดงความเคารพ บนเวทีด้านหลัง นักร้องคนหนึ่งกำลังร้องเพลง “The Look of Love” ซึ่งเป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกเขียนขึ้นจริง ๆ เมื่อเกิดเหตุ แต่ไม่เป็นไร คุณรู้ว่าสิ่งนี้จะไปไหน เฮลเกแลนด์ต้องการสร้างภาพยนตร์แนวนักเลง Copacabana ที่มีชื่อเสียงในเวอร์ชันของเขาเองในภาพยนตร์อันธพาลในปี 1990 ของสกอร์เซซี่ แต่เขายังไม่ได้ออกแบบท่าเต้นทั้งหมด ดังนั้นนักร้องดังกล่าวจึงลงเอยด้วยการแสดง "The Look of Love" เวอร์ชันที่ยาวที่สุดในโลก ” อย่างน้อยก็จนถึงจุดที่นักตัดต่อเสียงหรือใครซักคนตัดสินใจที่จะแสดงความเมตตาและทำให้ชายคนนั้นจางหายไปและแทนที่เพลงภาพยนตร์ที่ฟังดูธรรมดา นี่เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ง และค่อนข้างโดดเด่นทีเดียว มีอีกมากมายตลอดทั้งเรื่อง (ทั้งหมดนี้น่าประหลาดใจเป็นทวีคูณเมื่อนึกถึงสิ่งที่เฮลเกแลนด์ทำทั้งในส่วนของการเขียนและการกำกับในรูปภาพสุดท้ายของเขา เรื่องราวของแจ็กกี้ โรบินสันปี 2013 “42”)
ข้อได้เปรียบหลักและ/หรือประเด็นของหนังคือทอม ฮาร์ดี้ ซึ่งเล่นเป็นฝาแฝดทั้งคู่ เรจจี้เป็นคนคล่องแคล่วและมั่นใจ ขณะที่รอนนี่ โรคจิตเภทหวาดระแวงที่มีแนวโน้มซาดิสต์รุนแรง ก็เหมือนเลนนี่ใน “Of Mice And Men” ถ้าเลนนี่เคยเป็นมุกตลกในลอนดอนตะวันออก และชั่วร้ายที่จะบูต การแสดงทั้งสองเป็นแบบบังคับ แต่ไม่บังคับอย่างที่ควรจะเป็น จุดอ่อนของการเขียนและการกำกับของ Helgeland ก็มีโทษเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่างหลัง: การวางเฟรมที่ไร้จินตนาการ (และฉันคิดว่าเหมาะสมแล้ว) ของ Hardys ทั้งสองในฉากที่พวกเขาอยู่ด้วยกันทำให้การแสดงคู่เล่นเหมือนการแสดงผาดโผนในบางครั้ง Helgeland สามารถเรียนรู้ได้มากมายจากการปิดกั้น Jeremy Irons คู่ที่ David Cronenberg ทำได้ใน "Dead Ringers" ซึ่งทำให้ผู้ชมรู้สึกราวกับว่ามีคนสองคนที่แตกต่างกันในเฟรม หลายครั้งที่นี่มีความรู้สึกของการแสดงสองแบบที่แตกต่างกัน บางครั้ง Hardy สามารถจุดประกายไฟได้ มีฉากหนึ่งที่ Chazz Palmentieri รับบทเป็นทูตบลัฟฟ์จาก American Mafia ทำให้ฝาแฝดทั้งสองเป็นข้อเสนอที่พวกเขาไม่ควรปฏิเสธดีกว่า ถึงแม้ว่า Ronnie จะเป็นคู่ต่อสู้ก็ตาม เมื่อรอนนี่ประกาศอย่างไม่สะทกสะท้านเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศของเขาต่อคนฉลาดคนนี้ นั่นเป็นช่วงเวลาที่แท้จริง เช่นเดียวกับ Reggie ของ Hardy ในที่สุดก็สารภาพกับพี่ชายของเขาว่าทำไมเขาถึงควบคุมแรงกระตุ้นที่รุนแรงของตัวเองจนทำลายล้างให้กลายเป็นเป้าหมายเดียว
ช่วงเวลาเช่นนี้มีน้อยเกินไปในขณะที่ช่วงเวลาเช่นฉากแต่งงานที่นำหน้าด้วยเพลง "Chapel of Love" นั้นมากเกินไป เจ้าสาวที่โชคดีคือ Reggie และชื่อของเธอคือ Frances และด้วยเรื่องราวของ Frances ที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ฉันหลุดพ้นจากความธรรมดาที่น่ารำคาญและความเลวร้ายอย่างแท้จริง
แนวความคิดของ Helgeland เกี่ยวกับ Frances นั้นซ้ำซากจำเจ อย่างแรก เขาผูกมัดเธอด้วยภาระของการบรรยายกึ่งรอบรู้ซึ่งเต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระไร้สาระ (“ถึงเวลาแล้วที่ Krays จะเข้าสู่ประวัติศาสตร์ลับของทศวรรษ 1960” และ “แม้แต่สกอตแลนด์ยาร์ดก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อการฆาตกรรมบนท้องถนนได้” แบบหลังมีเสียงสะท้อนที่ไม่สบายใจของภาพร่างของพี่น้องปิรันย่าซึ่งพวกอันธพาลจุดชนวนระเบิดอุปกรณ์นิวเคลียร์ในลอนดอน) ประการที่สอง เขาให้ตัวละครบนหน้าจอของเธอแทบจะไม่มีความลึกมากกว่านักเลงที่บ่นและ / หรือภรรยาตำรวจนอกเครื่องแบบที่คุณเคยเห็นในภาพอาชญากรรมหลายสิบภาพในช่วงหลายปีที่ผ่านมา การแสดงที่มุ่งมั่นของ Emily Browning แม้จะมี ซึ่งทำให้เคล็ดลับสุดท้ายของ Helgeland กับตัวละครตัวนี้ยิ่งน่ารังเกียจมากขึ้นเมื่อเขาดึงมันออกมาในที่สุด ฉันรู้เรื่องคดีของ Krays บ้างก่อนจะเข้ามาฉายในโรง แต่ความรู้นั้นไม่ได้อยู่แถวหน้าของจิตสำนึกของฉันในขณะที่ดูหนัง แล้วฉันก็คิดว่า … รอสักครู่ และนั่นเองค่ะ…
การแจ้งเตือนโดยสปอยเลอร์: Frances Shea ภรรยาคนแรกในชีวิตจริงของ Reginald Kray ได้ฆ่าตัวตายในปี 1967 สองปีหลังจากแต่งงานกับ Kray และนี่คือภาพจริงในห้าสุดท้ายของภาพยนตร์ พร้อมด้วยฟรานเชสผู้บรรยายที่เล่น "gotcha" เล็กน้อยกับผู้ชม มันทำให้ฉันรู้สึกว่าทั้งราคาถูกและน่าสงสัยทางศีลธรรมในการฆ่าตัวตายให้กับ Joe Gillis ของคุณเองเพื่อเห็นแก่ ... นั่นคืออีกสิ่งหนึ่งซึ่งฉันไม่รู้ว่า "Legend" ถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร เป็นเรื่องราวที่แย่ซึ่งบอกเล่าด้วยมุมมองส่วนบุคคลที่เปลี่ยนแปลงไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และด้วยเหตุนี้จึงทำให้นักแสดงที่มีพรสวรรค์เสียเปล่าไปเปล่าประโยชน์