La Belle | เธอ เขา และรักเรา

La Belle เล่าถึงสังคมเกาหลีในยุคโลกาภิวัตน์ หนังตั้งคำถามถึงความสัมพันธ์ของเหล่าผู้คนในยุคนี้ว่า
พวกเขาพร้อมรับกับการก้าวไปอันรวดเร็วของสังคมหรือไม่ ถ้าใช่ ทำไมความสัมพันธ์ของพวกเขาและเธอช่างเลื่อนลอยและบกพร่องเว้าแหว่งได้ถึงเพียงนั้น แล้วที่สำคัญมนุษย์พร้อมหรือยังกับ 'ยุคโลกาภิวัตน์ทางเพศ'

ตัวเอกทั้งสอง ‘เขาและเธอ’ ผู้ไร้ชื่อเสียงเรียงนาม จัดเป็นคน 'สังคมเมือง' ความสัมพันธ์ทั้งคู่เป็นสิ่งที่คลุมเครือ ไม่ชัดเจน และไม่แน่นอน ...ในฉากหนึ่งเธอมีเซ็กส์กับเขา (สังเกตว่าเวลามีเซ็กส์ทั้งคู่มักแต่งตัวด้วยชุดสีขาว, ห้องของพระเอกมีโทนสีขาว อันเป็นสีแห่งความบริสุทธิ์ ซึ่งช่างเย้ยหยันกับเนื้อหาของหนังสิ้นดี) แต่ในฉากถัดมาเธอรับโทรศัพท์จากชายหนุ่ม แล้วก็วิ่งออกไปโดยไม่หันกลับมามองเขาด้วยซ้ำ

การที่เราไม่เข้าใจการกระทำของตัวละครหญิงนั้นน่าจะเป็นสิ่งที่ดี เพราะเราจะมีอารมณ์ความรู้สึกร่วมไปกับตัวละครชาย เขาได้แต่สงสัยว่า โทรศัพท์ ณ ปลายสายคือใคร เธอคิดอย่างไรกับเขา และยิ่งไปกว่านั้น เธอกับเขา ‘เป็นอะไรกัน’

ในที่สุดหนังเปิดเผยให้เรารู้ว่าฝ่ายหญิงมีชายที่ตัวเองรักอยู่แล้ว แต่ชายคนนั้นไม่ต้องการเธอ เขาตบตี (กระทืบ) เธอ (หนังไม่ให้เราเห็นหน้าผู้ชายคนนั้นชัดเจน) และเมื่อบาดเจ็บทางกายและใจ เธอก็กลับมาหา ‘เขา’ อีกครั้ง

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่วนเวียนเฉกเช่นนี้ไปเรื่อยๆ แต่ฝ่ายชายนั้นต้องการเปลี่ยนแปลงมันเสีย เขาจึงตัดสินใจฆ่าชายผู้นั้นทิ้ง เพื่อกำจัดต้นเหตุแห่งความเจ็บปวดของหญิงสาว

แต่แล้วเมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกัน เมื่อฝ่ายหญิงรู้ว่าชายที่รักตายแล้ว ดวงตาของเธอมีแต่เพียงความว่างเปล่า เขาไม่สามารถแทนที่ชายคนนั้นได้ เขาฆ่าคนไปเพียงเพื่อที่จะรับรู้ว่า "เธอไม่เคยรักเขาเลย"

เธอจะกลับมาหาเขา เมื่อเธอเจ็บปวด เมื่อไม่มีชายคนนั้น เธอจะไม่เจ็บปวด เพราะจิตใจของเธอได้แตกสลายไปแล้ว และเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลับมาหาเขาอีกต่อไป

ชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะหยุดลมหายใจของเธอ เขาต้องการหยุดช่วงเวลานั้นไว้ เขาอยากจะอยู่กับเธอไปชั่วนิรันดร์

ท้ายสุด ณ ริมชายหาด เขาแนบฟังเสียงหัวใจของเธอ มันไม่มีเสียงตอบรับใดๆ สิ่งที่เขาได้ยินมีเพียงเสียงคลื่นทะเล

...และเสียงหัวใจของเขาที่ร้าวราน

ฉากนี้เองที่ทำให้หนังเรื่องนี้บีบรัดหัวใจของผมเหลือเกิน