Intolerable Cruelty ร้ายนัก หลอกรักซะให้เข็ด

หนังตลกร้ายผสมโรแมนติกแบบแสบๆ ในสไตล์ของ 2 พี่น้อง Joel และ Ethan Coen ซึ่งผมอยากดูตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างน่ะครับ มันฮาจี๊ดๆ และที่สำคัญคือได้ดาราเด็ดๆ อย่าง George Clooney และ Catherine Zeta-Jones มาเจอกันซะด้วย

Clooney รับบท ไมลส์ แมสซีย์ ทนายชั้นเซียนที่ว่าความคดีไหนก็ชนะได้แบบไม่เกี่ยงวิธี และลูกความคนล่าสุดของเขาคือ เร็กซ์ เร็กซ์ร็อธ (Edward Herrmann) เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่โดนภรรยานามว่าแมริลีน (Zeta-Jones) ฟ้องหย่า หลังจากจับได้คาหนังคาเขาว่าเร็กซ์ไปมีอีหนู

แต่ทีนี้ไมลส์ก็ไม่ยอมแพ้ครับ หาทางว่าความเพื่อเอาชนะให้ได้ทุกวิถีทาง และขณะเดียวกันเขาก็ชักจะแอบชอบแม่สาวจอมแสบแมริลีนคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ โดยหารู้ไม่ว่าแมริลีนร้ายกว่าที่เขาคิด และเขาก็กำลังจะตกหลุมแม่สาวนักตกทองคนนี้เข้าให้แล้ว

ตัวหนังอาจไม่ได้ลงตัวยอดเยี่ยม แต่ความสนุกอยู่ที่เหล่าดาราครับ เล่นกันได้สมบทแล้วก็บวกโทนแบบตัวการ์ตูนลงไป ซึ่งมันเป็นอะไรที่เข้ากับโทนของหนังมากๆ Clooney ก็ออกแนวพระเอกโอเวอร์ขี้เก๊ก กรุ้มกริ่มเจ้าคารม แต่ที่ผมชอบเป็นพิเศษคือตอนแกทำหน้าทำตาสื่ออารมณ์ คือถ้าเป็นหนังปกติ Clooney ก็คงจะสื่ออารมณ์แบบกลางๆ ให้พอสัมผัสได้แต่ไม่ชัดมาก เรียกว่าสื่อแบบมนุษย์ปกติ แต่กับเรื่องนี้พี่แกเล่นแบบโอเวอร์แอ็คนิดๆ ว่าง่ายๆ คืออีโมหนักกว่าปกติน่ะครับ แต่เป็นอะไรที่เจ๋งนะครับ หนังมันดูเพลินดูฮาก็เพราะเห็นพี่แกอีโมๆ ดราม่าๆ แบบนี้นี่แหละ

ส่วน Zeta-Jones นี่ก็เหมาะกับบทสาวแสบร้ายลึก คือบททำนองนี้ต้องเธอเลยครับ ร้ายเปื้อนรอยยิ้ม แล้วหนังยังได้ดาราสมทบระดับเฉียบๆ อย่าง Geoffrey Rush, Cedric the Entertainer (คนนี้ตัวฮา) และ Billy Bob Thornton ที่มาพร้อมมาดนิ่งอันเป็นเอกลักษณ์ กล่าวคือหนังสนุกเพราะดาราเหล่านี้มาเฉือนฝีมือ (แบบฮาๆ) กันนี่แหละครับ

ในขณะที่เนื้อเรื่องอาจไม่มีอะไรนัก ซึ่งถ้าให้ว่าตามจริงนี่อาจเป็นหนังที่บทอ่อนที่สุดของพี่น้อง Coen อย่างงานหนังตลกเรื่องก่อนหน้าเช่น The Big Lebowski หรือ O Brother, Where Art Thou? ก็ยังฮาแบบมีน้ำมีเนื้อมากกว่า

ที่ว่าแบบนี้ไม่ได้แปลว่าหนังไม่สนุกนะครับ คือหนังนั้นก็ดูเพลินดี เพียงแต่ความเข้มของบทหรือความสดของหนังอาจไม่เท่าผลงานชิ้นอื่นๆ ของพี่น้อง Coen ที่มันจะมีประเด็นการจิกกัดที่โดนและสะท้อนสังคมกับความเป็นคนมากกว่านี้ ในขณะที่เรื่องนี้ดูจะขายขำและใช้พลังดาราเป็นตัวเดินมากกว่าสร้างปมคมๆ มาเป็นตัวเดิน

หรือถ้าว่าแบบตรงๆ ผมว่าหนังเรื่องนี้ถือว่าเข้าใกล้คำว่า “หนังตลาด” มากที่สุดของพวกเขาแล้วล่ะครับ

ในแง่รายได้ก็จัดว่ากลางๆ ครับ ทุนสร้างซัดไป $60 ล้าน ได้คืนมาจากทั่วโลกที่ $120 ล้าน ก็พอหักกลบลบทุนได้ (แต่รายได้ในบ้านไม่สวยเท่าไร ทำไปแค่ $35 ล้านเท้านั้นเอง)

แต่กระนั้นผมก็ชอบครับ มันดูเพลินดี คลายเครียดได้กำลังเหมาะ แค่เห็นพี่ George Clooney มาเก๊กๆ อีโมๆ ตลอดเรื่องนี่ก็ได้ใจแล้วครับ ดังนั้นสำหรับผมแล้ว ความดีของหนังคือการได้เห็นนักแสดงมาเล่นอะไรเว่อร์ๆ กัน (แบบพอดีๆ ไม่ล้น) แม้เนื้อเรื่องจะไม่ใหม่ (หนุ่มร้ายมารักกับสาวแสบ) แต่หนังก็ถือว่าดูเพลินในแนวของมัน