Holy Smoke | อุ่นไอรักร้อน

"Holy Smoke" เริ่มต้นจากภาพยนตร์เกี่ยวกับการดีโปรแกรมของสมาชิกลัทธิและจบลงด้วยการดีโปรแกรมเมอร์ มันไม่ใช่แม้แต่สายที่ใกล้ชิด

สมาชิกลัทธิคือรูธ (เคท วินสเล็ต) ชาวออสเตรเลียที่เดินทางไปอินเดียและเป็นพันธมิตรกับกูรู และโปรแกรมเมอร์คือ Harvey Keitel ที่พ่อแม่ของ Ruth เรียกมา เขาเดินออกจากเครื่องบินราวกับเป็นคนซ่อมเรื่องไร้สาระใน "Pulp Fiction" และจากนั้นก็เริ่มแตกเป็นชิ้นๆ หนังทำให้เราสงสัยว่าทำไมกูรูถึงไม่เป็นสาวกของรูธด้วย

ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับลัทธิแต่อย่างใด แต่เกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างชายและหญิง และมันก็ค่อนข้างน่าแปลกใจแม้ว่าจะไม่น่าเบื่อเมื่อเปลี่ยนจากหนังสือท่องเที่ยวลึกลับเป็นคำอุปมาสตรีนิยม ผู้กำกับคือเจน แคมเปียน ("The Piano") ผู้เขียนบทภาพยนตร์ร่วมกับแอนนา น้องสาวของเธอ เช่นเดียวกับภาพยนตร์ของออสเตรเลียหลายๆ เรื่อง (อาจเป็นส่วนใหญ่) "Holy Smoke" แสดงให้เห็นว่าทุกคนในออสเตรเลียตกหลุมพรางอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างความโง่เขลาและแปลกประหลาด ไม่มีอะไรมากไปกว่าตัวละครที่ชื่อแม่และพ่ออย่างสม่ำเสมอ บิดามารดาไม่อยู่ภายใต้กรอบของธรรมเนียมปฏิบัติของชนชั้นกลางโดยสิ้นเชิง ลูกๆ ของพวกเขาดูบ้าๆ บอๆ แต่ก็เหมือนกับคนบ้าหนังหลายๆ คน ที่แอบมีสติดีกว่าใครๆ ภาพยนตร์เรื่องแรกของ Campion เรื่อง "Sweetie" เป็นตัวอย่างที่สุดยอด "Holy Smoke" บดบังความแปลกประหลาดเล็กน้อย แม้ว่าจะมีฉากที่ Keitel เดินไปตามชนบทโดยสวมชุดเดรสและลิปสติก เหมือนกับผู้โดยสารที่ตกลงมาจาก "The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert" รูธ ตัวละครวินสเล็ต เดินทางไปอินเดียและตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของกูรูผู้ลึกลับ พ่อแม่ของเธอหลอกให้เธอกลับมา และจ้าง P.J. Waters (Keitel) ให้บินมาจากสหรัฐอเมริกาและตั้งโปรแกรมให้เธอ ณ จุดนี้ ฉันหวังว่าบางทีอาจจะเช่น "Ticket to Heaven" (1981) ภาพยนตร์แคนาดาที่ทรงพลังเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อจิตใจของสมาชิกลัทธิ แต่ไม่มี. ช่วงเวลาที่รูธและพี.เจ.เผชิญหน้ากัน การต่อสู้ของพวกเขาไม่ได้อยู่เหนือความเชื่อทางศาสนา แต่เกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างชายและหญิง และพี.เจ. ด้วยคำศัพท์เกี่ยวกับเรื่องเพศที่ล้าสมัยของเขา ไม่คู่ควรกับหญิงสาวผู้เอาแต่ใจที่ครอบงำจิตใจ ร่างกาย และทางเพศของเขา

Winslet และ Keitel ต่างก็มีความน่าสนใจในภาพยนตร์เรื่องนี้ และแน่นอนว่า Winslet ดูเหมือนจะทำตามแผนอาชีพที่มีมายาวนานของ Keitel ซึ่งต้องใช้บทภาพยนตร์และผู้กำกับที่น่าสนใจ และปล่อยให้ดาราดูแลตัวเอง นั่นอาจหมายความว่าเขาไม่ได้รับเงิน 20 ล้านดอลลาร์ต่อภาพ แต่บทบาท 20 ล้านดอลลาร์ ยกเว้นกรณีที่เกิดขึ้นได้ยาก ยังไงก็ตาม เพราะพวกเขาถูกผู้บริหารที่ขี้อายจำนวนมากกัดฟันและสำรอกออกมา ภาพเล็กแบบนี้ ถ่ายจากกระแสหลัก มีโอกาสจะแหวกแนวและเป็นต้นฉบับมากกว่า และที่แปลกก็คือแม้ว่าจะไม่ประสบความสำเร็จก็ตาม บางทีอาจเป็นการตั้งค่าที่ทำให้ฉันผิดหวัง รูธปรากฏตัวในจอในฐานะบุคคลประเภทหนึ่ง-ช่างฝัน ผู้หลบหนี เป็นอาสาสมัครสำหรับความเชื่อที่ควบคุมจิตใจ จากนั้นจึงกลายเป็นโฆษกหญิงที่พูดชัดแจ้งสำหรับความคิดของเจนและแอนนา แคมเปียน นอกจากนี้ยังน่าผิดหวังเล็กน้อยที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เจาะลึกเข้าไปในฉากของอินเดีย แทนที่จะใช้ฉากเหล่านี้ในการตั้งค่าสำหรับผลตอบแทนสตรีนิยมเป็นส่วนใหญ่