Grandma

“Grandma” เป็นละครตลกที่มีขนาดพอประมาณซึ่งจบลงด้วยการใช้พลังทางอารมณ์ที่รุนแรงจนน่าตกใจในตอนท้าย ฉันเดินเข้าไปในการฉายภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยความสงสัยเล็กน้อย และฉันก็แทบร้องไห้ และขอบคุณที่พอล ไวทซ์ ผู้เขียนบท-ผู้กำกับและนักแสดงนำโดยลิลี่ ทอมลิน พาฉันไป

เขียนบทและกำกับโดย Paul Weitz ซึ่งมีเจตนาดีแต่ประวัติไม่แน่นอน (ภาพยนตร์เรื่องก่อน ได้แก่ “Admission,” “Being Flynn” และ “About A Boy” ซึ่งสำหรับฉันมีขอบเขตตั้งแต่ความสนุกเล็กน้อยไปจนถึงการระคายเคืองอย่างแข็งขัน) เป็นส่วนหนึ่ง สิ่งที่ทำให้ความคาดหวังของฉันลดลง “คุณย่า” เปิดตัวด้วยตัวละครของทอมลิน Elle กวีสูงอายุที่มีตัวแทนลัทธิสตรีนิยมที่แข็งแกร่ง เห็นได้ชัดว่า Olivia (Judy Greer) แฟนสาวที่เธอทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในบ้านของเธอ เธอนั่งในหมวกรับปริญญาและชุดราตรีมองดูรูปถ่ายเก่าๆ การที่ Olivia ออกจากวง ผู้ชมสามารถอนุมานได้ ไม่ใช่ความสูญเสียเพียงอย่างเดียวที่ Elle ประสบเมื่อเร็วๆ นี้ การเปิดขึ้นที่ประตูคือ Sage หลานสาวหัวหยิกหัวหยิกของ Elle ( จูเลีย การ์เนอร์) ปราชญ์อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่เกี่ยวกับเกม: ตั้งครรภ์ ยากจน และมีกำหนดจะแท้งในอีกประมาณแปดชั่วโมง
ทำไม Sage ไม่ได้ไปหาแม่ของเธอเอง ซึ่ง Elle ค่อนข้างจะเหินห่างจากกัน ทำไม Elle ตัวเองถึงมีเงินอยู่แค่ประมาณสี่สิบเหรียญเท่านั้น ทำไม Elle และ Sage จึงออกเดินทางในรถ Dodge แบบวินเทจที่อาจไม่สมบูรณ์แบบ: ทั้งหมดนี้ เป็นคำถามที่ตอบในรูปแบบที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด มากกว่าที่จะอธิบายในบทวิจารณ์ ฉันไม่คิดว่า Weitz จะมีบทภาพยนตร์แบบนี้ในตัวเขา เป็นเรื่องที่อ่านออกเขียนได้อย่างไม่น่าเชื่อ อันที่จริงแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้มีสิ่งที่เกี่ยวข้องมากขึ้นในการสื่อสารเกี่ยวกับทั้งชีวิตภายในและภายนอกของนักเขียนมากกว่าที่ "The End of the Tour" ที่โชคร้ายและน่าขบขันมาก - และวรรณกรรมที่น่าขบขันโดยมีตัวละครตัวหนึ่งทิ้งคำว่า " solipsist” เป็นฉายาในฉากโต้แย้งที่ตลกขบขัน เขาแบ่งฉากต่างๆ เป็นบท โดยพิมพ์ชื่อเรื่องเป็นตัวพิมพ์เล็กบนแบบจำลองกระดาษปอนด์ชั้นดี Sage และ Elle รู้จักกันมากขึ้น แม้ว่า Elle จะไม่เข้าใจความจริงที่ว่าหลานสาวของเธอไม่เคยได้ยินเรื่อง "The Feminine Mystique" แต่การเมืองและสุนทรียศาสตร์ของ Elle สั่นคลอนไปพร้อม ๆ กับการแสวงหาเงินสดเริ่ม "สั่นคลอนโครงกระดูก" ของตัวละครในอดีต

ในตอนเริ่มแรก ฉันรู้สึกกังวลว่าหนังเรื่องนี้จะเน้นย้ำถึงคุณค่าของการต่อต้านวัฒนธรรมของ Elle ให้ดีกว่าที่จะล้อเลียนพวกเขาเพื่อจุดประสงค์ที่ตลกขบขัน แต่ไม่มี. ภาพยนตร์เรื่องนี้ตรวจสอบค่านิยมเหล่านั้น ไม่ใช่โดยปราศจากการวิพากษ์วิจารณ์ทั้งหมด แต่ท้ายที่สุดก็ยืนยันด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับสิทธิสตรี ฉากที่โดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่งของภาพยนตร์เรื่องนี้มีชื่อว่า "ยักษ์" พบว่าเอลลี่ซึ่งอาศัยอยู่เป็นเลสเบี้ยนมานานกว่าหลานสาวของเธอยังมีชีวิตอยู่ ได้พบกับคาร์ลคนรู้จักเก่าที่เล่นโดยแซม เอลเลียตผู้ใจดีในตอนแรก ฉากนี้เกือบจะเป็นประวัติศาสตร์ในกระเป๋าของทศวรรษ 1960 ทั้งความรุ่งโรจน์และความอ่อนแอของฉาก และเอลเลียตแสดงการแสดงที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยอารมณ์ มันเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่ง เมื่อถึงเวลาที่ฉากนี้ปรากฏขึ้น เป็นที่ชัดเจนว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่พยายามใช้ความตลกขบขันของทอมลินเพียงครั้งเดียวเป็นที่เก็บข้อมูลสำหรับอารมณ์ความรู้สึก แต่แทนที่จะจุดไฟและปล่อยให้มันไหม้ นี่เป็นภาพยนตร์ที่ดูเรียบร้อยกว่าที่ทอมลินเคยร่วมงานกับผู้กำกับโรเบิร์ต อัลท์แมน แต่ความมุ่งมั่นที่มีต่อความจริงทางอารมณ์นั้นแข็งแกร่งพอๆ กับภาพยนตร์ Altman ทุกเรื่องที่คุณคิดได้ และมันก็เป็นจริงตามคำมั่นสัญญานั้นด้วยการแนะนำแม่ของ Sage ที่เล่นโดย Marcia Gay Harden อย่างสวยงาม