Fifty Shades Darker | ฟิฟตี้เชดส์ ดาร์กเกอร์

หนังภาคนี้ หันมาหาองค์ประกอบหรือส่วนผสมที่ทำให้มันเหมาะกับลักษณะเฉพาะของ Fifty Shades มากขึ้น เนื่องจากว่ามันดัดแปลงสร้างจากนิยายอีโรติกที่เพ้อฝันเอาใจคออ่านที่เป็นผู้หญิง การได้ผู้กำกับหญิงน่าจะทำให้เห็นแง่มุมในแบบผู้หญิงออกมามากหน่อย งานสร้างและการถ่ายทำน่าจะได้ผลที่ละเมียดกว่า ดูพิถีพิถันกว่า

แต่ก็อาจจะไม่ได้สร้างลักษณะที่พอจะเป็นหนังอีโร่ติกที่คนส่วนใหญ่พึงใจ 

ในภาคแรกนั้น หลายคนบ่นว่ามันไม่ได้รู้สึกถึงความซาดิสต์สักเท่าไหร่ ฉากเซ็กซ์ก็ไม่ถึงอารมณ์ทั้งที่มันเป็นหนังกึ่งๆ อีโรติก

มาภาคนี้ เปลี่ยนผู้กำกับเป็นผู้ชาย ก็เลยปรับเปลี่ยนสไตล์ให้ต่างออกไป หันไปเล่าเรื่องสลับกับฉากยาวๆ ของเรื่องบนเตียง ซึ่งผลออกมาดูกลมกล่อมกว่า แต่ทว่าสิ่งที่เห็นว่าตกต่ำลงไปก็คือความละเมียดละไมในการถ่ายทำ หลายครั้งที่ภาพบนจอดูมืดไป หรือเน้นเอาใจเพศชายมากกว่าจะนึกถึงความรู้สึกของเพศหญิง

แต่สำหรับคนที่อยากดูฉากแบบนั้น ถือว่าจัดมาให้เต็มอิ่มกำลังดี

ดอร์แนนแสนบึกบึน ดาโกต้าหุ่นสวยมาก

ด้วยเหตุผลที่ฝ่ายชายควรจะมีรูปร่างบึกบึนกำยำ เห็นกล้ามเป็นมัดๆ ซึ่งจะได้ไปโดนใจสาวๆ Jamie Dornan จึงได้รับโอกาสนี้ แม้ดูหน้าตาอาจจะไม่ถึงกับหล่อสะกดจิตสาวๆ ได้มากมายนักก็ตาม

ขณะที่มองไปทางฝ่ายนางเอก Dakota Johnson ถือสาวที่ทั้งหน้าสวย ทาปากแดงก็ชวนเร้า เมื่อมองที่หุ่นและทรวดทรง นี่คือสิ่งที่ตรงโจทย์สำหรับการเป็นหนังที่ขายฉากเซ็กซี่ 

ผู้ชมจะได้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าโดยเฉพาะท่อนบนอย่างเต็มตา ผู้กำกับฯ จัดเซ็กซ์ซีนมาอย่างยาวๆ เรียกได้ว่า

ทุกวันที่สองคนนี้พบกันจะต้องจบด้วยการมีเซ็กซ์ 

แต่บทกลับไม่ดาร์กอย่างชื่อหนัง

แม้ส่วนผสมจะกลมกล่อมขึ้น หากแต่ในส่วนของบทก็ยังคงลำบากใจเช่นเดิม เพราะหนังตั้งชื่อ Darker เอาไว้ให้ชวนนึกว่ามันน่าจะออกมาเป็นโรแมนติกเชิงระทึกขวัญ แต่ไปๆ มาๆ มันกลับไม่มีตรงไหนที่ดาร์กอย่างชื่อเลยสักนาที

หนังมีแต่ไดอะล็อกคำคมให้ตัวละครได้พูดตลอดเรื่อง ได้เห็นพัฒนาการของตัวละคร ได้เห็นครอบครัวที่ดูรักกันดี แต่ก็เน้นไปที่ฉากบนเตียงบ้าง ในห้องน้ำบ้าง มากกว่าที่จะเดินเรื่องเพื่อความดาร์กอย่างจริงจัง 

Kim Basinger ยังคงตามติดเพื่อบอกกับแอนาว่าเขาคือคนที่เธอไม่ควรเข้าใกล้แต่เธอก็ทำได้อยู่แค่นั้น Eric Johnson คือเจ้านายคนใหม่ของเธอที่หายไปจากจอยาวนานจนเกือบลืมไปแล้ว แม้แต่ Bella Heathcote ที่เข้ามาในห้องแอนาได้โดยเธอไม่รู้ตัว ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันให้รู้สึก

หนังค่อนข้างจะหวานน้ำตาลก้อนเป็นพิเศษ เป็นหนังรักที่เพ้อฝันซึ่งพอจะรับได้เมื่อมองว่าหนังกำลังขายอะไร เราได้แต่อิจฉานางเอกในสิ่งที่เธอได้มา ก่อนทุกอย่างจะงวดเข้าและจบลงอย่างปัจจุบันทันด่วน ปิดท้ายด้วยตัวอย่างสั้นๆ หลังเอนด์เครดิต ปล่อยให้อารมณ์ค้างเติ่ง…

เมื่อรู้ตัวว่าต้องรอวาเลนไทน์ปีหน้าจึงจะได้พบกัน