Everest | ไต่ฟ้าท้านรก

“Never Let Go” เป็นสโลแกนบนโปสเตอร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ โดยอิงจากเรื่องจริงของการเดินทางที่โชคร้ายอย่างยิ่งบนภูเขาชื่อในปี 1996 “คุณมาทำอะไรที่นี่ตั้งแต่แรก” อาจจะเหมาะสมกว่า การเปลี่ยนแปลงของการปีนเขาที่มีความเสี่ยงอย่างมหาศาลในฐานะกิจกรรมเฉพาะสำหรับนักวิทยาศาสตร์และนักสำรวจที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีไปจนถึงการทดสอบความอดทนของการท่องเที่ยวผจญภัยสำหรับคนรวยและหมกมุ่น ได้รับการดูแลในชุดข้อความชื่อเรื่องสามชุดในตอนต้นของ ภาพยนตร์เริ่มต้นด้วยการพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์โดยทีมงานของเซอร์เอ็ดมันด์ฮิลลารี เริ่มต้นด้วยการมองแวบเดียวที่ยั่วเย้า/น่าหนักใจในแง่มุมที่ไม่สนใจและอาณานิคมของวัฒนธรรมการท่องเที่ยวเชิงผจญภัย จากนั้น "เอเวอเรสต์" ก็เริ่มลงมือทำธุรกิจ หนังเรื่องนี้ เขียนบทโดยวิลเลียม นิโคลสันและไซม่อน โบฟอยและกำกับการแสดงด้วยความเอาใจใส่อย่างพิถีพิถันสำหรับองค์ประกอบและการกระทำโดยผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ชาวไอซ์แลนด์Baltasar Kormákurเป็นการแสดงรายละเอียดและสมจริงของนักปีนเขาจากประสบการณ์ต่างๆ ที่ต้องเผชิญกับสภาวะที่เลวร้ายที่สุด ที่ความสูงและสภาพอากาศที่ดูเหมือนถูกออกแบบให้ปิดตัวลง ร่างกายมนุษย์ลง 

Rob Hall ของ Jason Clarkeเป็นนักปีนเขาที่มีประสบการณ์และเป็นหัวหน้าบริษัทชื่อ Adventure Consulting เขาเป็นคนใจดีที่มีทีมงานที่ทุ่มเทและลูกค้าที่ค่อนข้างหลากหลาย นักปีนเขาที่ทุ่มเงินก้อนโต (หรือในบางกรณี อย่างที่มันไม่เกิดขึ้น Hall เราเรียนรู้ ณ จุดหนึ่ง จิตใจดียิ่งกว่าที่เขาเป็น) สำหรับการเที่ยวเอเวอเรสต์ในฤดูใบไม้ผลิ รวมถึงเบ็ค เวเธอร์ส นักธุรกิจชาวเท็กซัสผู้อวดดี ( จอช ) โบ รลิ น) ดั๊ก แฮนเซ่น คนทำงานนิสัยดี และยาสุโกะ นัมบะ ( นาโอโกะ โมริ ) จอมป่วน จอมพลังเล็กๆ ที่ติดอันดับหกของสิ่งที่เรียกว่าเจ็ดยอด และตอนนี้ต้องการเอเวอเรสต์ของเนปาล ที่สูงที่สุดในกลุ่ม สภาพที่เบสแคมป์นั้นค่อนข้างวุ่นวายและตึงเครียดเล็กน้อย นักข่าวดาราJon Krakauerเป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจของ Hall ซึ่งกระตุ้นความอิจฉาของ Scott เพื่อนของ Hall ซึ่งตอนนี้เป็นผู้จัดการแข่งขันปีนเขาของคู่แข่ง (แสดง โดย Jake Gyllenhaalซึ่งแสดงให้เห็นถึงด้านฮิปปี้มากกว่าของการปีนเขา) มีปัญหาเรื่องตารางเวลาและการแสดงอารมณ์โมโหหลายอย่างระหว่างทีมที่ขึ้นไปบนภูเขาและเตรียมเครื่องมือปีนเขาสำหรับลูกค้าของพวกเขา เห็นได้ชัดว่ามีหลายอย่างที่อาจผิดพลาดได้ โดยเฉพาะถ้าสภาพอากาศเลวร้าย

มีความคล้ายคลึงกันสำหรับทั้งเรื่องราวและภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากเรื่องราวที่เล่าใน " The Perfect Storm " ตัวละครที่เกี่ยวข้องใช้ความพยายามโดยสุจริต—แต่ความพยายามโดยสุจริตของมนุษย์ทำได้เพียงเท่านี้ “ ธรรมชาติมักมีคำพูดสุดท้ายเสมอ ” ตัวละครตัวหนึ่งสังเกตตั้งแต่เนิ่นๆ ในขณะที่ภาพยนตร์บรรยายถึงสภาพเยือกแข็งอย่างเชี่ยวชาญ พายุที่กำลังใกล้เข้ามาและพายุที่พัดกระหน่ำ หิมะถล่มเล็กๆ ที่พุ่งชนผิดที่และผิดเวลา และอื่นๆ อีกมาก ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้บทเรียนเกี่ยวกับวัตถุที่เกี่ยวกับสุภาษิตนั้น

เท่าที่ "เอเวอเรสต์" แลกมาด้วยความถูกต้องแท้จริง มันยังขับรถบรรทุกในเรื่องที่ซ้ำซากจำเจในภาพยนตร์ที่ซ้ำซากจำเจ ตัวอย่างเช่น ตัวละครหลักตัวหนึ่งในการเดินทางคือการทิ้งภรรยาที่ตั้งครรภ์ไว้เบื้องหลัง แม้ว่าส่วนนี้ของเรื่องราวจะเป็นความจริงเช่นเดียวกับส่วนอื่นๆ บทสนทนาระหว่างตัวละครในตอนเริ่มต้น: “ คุณควรกลับมาเกิดใหม่ [ชื่อเต็มตัวละคร] ;” “ คุณพยายามหยุดฉัน ” แทบจะกรีดร้องกับผู้ชม“ เริ่มกังวลเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ทันที”

ท้ายที่สุดแล้ว มันคือการจำลองเหตุการณ์ในชีวิตจริงที่ระทมทุกข์และทำให้ท้อแท้ ขณะออกจากโรงละคร ฉันได้ยินคนหลายกลุ่มพูดคุยถึงการกระทำต่างๆ ของตัวละครบางตัวและสิ่งที่พวกเขา ผู้ชม อาจทำแทนพวกเขา เหตุการณ์นี้ทำให้ฉันสิ้นหวังเล็กน้อย " คุณหยุดสิ่งที่กำลังจะมาไม่ได้ " อย่างที่มีคนเคยกล่าวไว้ในภาพยนตร์เรื่องอื่นที่นำแสดงโดย Josh Brolin และฉันค่อนข้างสงสัยว่าเป้าหมายของผู้สร้างภาพยนตร์ในการสร้างภาพนี้คือการปลุกเร้าความไร้สาระของผู้ชม เท่าที่ฉันเข้าใจ ไม่ใช่ว่า “ คุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถ้าคุณทำสิ่งที่แตกต่างไปจาก X ” แต่เป็นการที่แม้แต่คนที่พร้อมดีที่สุดก็ยังไม่พร้อมจริงๆ

ไม่ใช่ว่าฉันเคยเป็น "ประเด็นคืออะไร" เป็นคนที่กระตือรือร้นในสุนทรียภาพของฉัน แต่ทั้งๆที่มีงานด้านเทคนิคที่ยอดเยี่ยมและความพยายามของนักแสดงชั้นยอด “เอเวอเรสต์” ไม่ได้ทำให้ดีอกดีใจหรือทำให้ฉันกลัวมากเท่ากับทำให้ฉันเสียใจอย่างไม่ลดละ ภาพจากชีวิตจริงของภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมลงนามในการวาดภาพนี้ และในแง่หนึ่งมันเป็นเครื่องบรรณาการที่เหมาะสมและละเอียดอ่อน เรื่องราวดีๆ มากมายเกี่ยวกับเหตุการณ์ในปี 1996 ได้รับการบอกเล่าในรูปแบบหนังสือและภาพยนตร์—หนังสือที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงของ Krakauer เรื่อง “Into Thin Air” บันทึกความทรงจำของ Beck Weathers และอีกมากมาย ตัวฉันเองทำงานชิ้นหนึ่งให้กับนิตยสาร Premiere โดยเน้นที่งานในมุมมองของ David Breashears ผู้สร้างภาพยนตร์ IMAX เรื่อง “Everest” (1998) และผู้ที่ปรากฏตัวเป็นตัวละครรองที่นี่ ฉันไม่ได้อ่านหนังสือของ Krakauer แต่บางทีฉันควรอ่าน ออกมาจากหนังเรื่องนี้ เรื่องราวยังคงไร้สาระสำหรับฉันและเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมสำหรับภาพยนตร์ที่ แม้จะพยายามแสดงความเห็นอกเห็นใจ แต่ "เอเวอเรสต์" มักเล่นการ์ดตื่นเต้นเร้าใจในโรงภาพยนตร์