Court | สนาม

ละครในห้องพิจารณาคดีมักมีองค์ประกอบอย่างน้อยบางส่วนต่อไปนี้: นักพูดที่ร้อนแรง เดิมพันสูง คดีที่กำลังพัฒนา การโต้เถียงที่น่าตื่นเต้น และความละเอียดในระดับหนึ่ง—แม้ว่าจะไม่มีความสุขก็ตาม “ศาล” ไม่มีองค์ประกอบใด ๆ เหล่านี้ คำปราศรัยจากทนายแทบจะกล้าให้คุณตื่นตัว คดีนี้แทบจะอ้าปากค้าง การโต้เถียงมักเต็มไปด้วยศัพท์เฉพาะ และศัพท์เฉพาะนี้อาจไม่เกี่ยวข้อง สำหรับคนส่วนใหญ่ ของรันไทม์ 116 นาที ความละเอียดดูไม่ธรรมดา
ภาพยนตร์เรื่องแรกของ Chaitanya Tamhane ผู้สร้างภาพยนตร์ชาวอินเดียคือผลงานชิ้นเอก ซึ่งเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดแห่งปี มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?

“ศาล” จัดการกับนักร้องลูกทุ่งชาวมราฐีวัยชราที่อาศัยอยู่ในมุมไบ Narayan Kamble ซึ่งถูกจับในข้อกล่าวหาที่แปลกประหลาด รัฐอ้างว่าเพลงที่เขาแสดงขับคนทำความสะอาดท่อระบายน้ำให้ฆ่าตัวตาย และด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องรับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของชายผู้นี้ คดีนี้ได้รับความสนใจจาก Vinay Vora (Vivek Gomber) ทนายความที่มีการศึกษาดีและมีฐานะดีที่หยิบยกการต่อสู้ของ Narayan เขาต่อต้านอัยการ Nutan (Geetanjali Kulkarni) ที่ไม่สามารถใส่ใจกับชะตากรรมของ Narayan หรือตรรกะของคดีได้ พวกเขาอยู่ด้วยกันต่อหน้าผู้พิพากษา Sadavarte (Pradeep Joshi) ซึ่งไม่สนใจอะไรนอกจากการรักษาศีลธรรมอันเก่าแก่และการตีความกฎหมาย ในฉากที่ตลกที่สุดในหนังตลกที่น่าประหลาดใจนี้ ผู้พิพากษาปฏิเสธที่จะฟังคดีเพราะโจทก์ซึ่งเป็นผู้หญิงสวมเสื้อแขนกุด มีหลายครั้งที่รู้สึกว่าผู้ถูกกล่าวหาที่แท้จริงใน "ศาล" คือระบบตุลาการและสังคมของอินเดีย
เกือบ 60 ปีที่แล้ว Sidney Lumet ขัง "12 Angry Men" ของคณะลูกขุนไว้ในห้องเดียว ลักษณะที่อึดอัดของฉากนี้จะช่วยให้ผู้ชมเข้าใจว่าทำไมชีวิตของผู้คนจึงมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งถึงวิธีที่พวกเขาตีความกฎหมายและข้อเท็จจริงที่เยือกเย็นและแข็งกระด้าง Tamhane ใช้วิธีการที่ตรงกันข้ามเพื่อให้ได้จุดจบที่คล้ายคลึงกัน สคริปต์ของเขาซึ่งมีโครงสร้างที่รอบคอบแต่ไม่ได้ดูดีมีระดับ ถือว่าชีวิตของตัวละครนอกห้องพิจารณาคดีมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจสิ่งที่พวกเขาทำเมื่ออยู่ในนั้น แนวทางนี้เป็นส่วนสำคัญของน้ำเสียงที่เห็นอกเห็นใจของภาพยนตร์ ไม่มีตัวละครตัวใดที่เป็นตัวร้ายที่มุ่งทำลายชีวิตของนารายณ์ พวกเขาทั้งหมดเป็นเพียงฟันเฟืองในเครื่องจักรที่ไม่ยุติธรรม

ผู้ชมติดตาม Vora ในขณะที่เขาเข้าร่วมคลับหรูกับเพื่อนชนชั้นกลางของเขา และซื้อชีสและไวน์โดยไม่ต้องดูป้ายราคา เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถหยิบคดีที่มุ่งไปสู่ทางตันได้อย่างชัดเจน และไม่น่าแปลกใจเลยที่เขายังคงพูดภาษาอังกฤษในห้องพิจารณาคดีต่อไป แม้ว่ามันจะไม่ชนะใจเขาหรือเพื่อนก็ตาม “ศาล” ยังแสดงให้เห็นด้วยว่านูธานเป็นใครในชีวิตจริง เป็นผู้หญิงที่มีความสามารถที่พยายามเล่นปาหี่ในหน้าที่การงานด้วยความรับผิดชอบในฐานะแม่และภรรยา ในขณะที่ทำงานเพื่อเลื่อนตำแหน่ง ลืมไปเลยว่าไม่ต้องสนใจป้ายราคา เพราะแม้แต่การใช้น้ำมันมะกอกในการทำอาหารก็ยังเป็นเรื่องของจินตนาการที่จะพูดคุยกับเพื่อนร่วมเดินทาง