Carlito's Way | อหังการ คาร์ลิโต้

สิบปีหลังจากที่พวกเขาสร้าง "Scarface" อัล ปาชิโนและผู้กำกับไบรอัน เดอ พัลมาก็กลับมาพร้อม "Carlito's Way" ภาพเหมือนของอาชญากรมืออาชีพบนผืนผ้าใบขนาดใหญ่อีกภาพหนึ่ง Carlito Brigante แก่กว่าและฉลาดกว่า Tony Montana จาก "Scarface" และดูเหมือนว่าจะโชคดีกว่าชั่วขณะหนึ่ง

เขาเป็นชาวนิวยอร์กที่มีพื้นเพเป็นชาวเปอร์โตริโก เป็นพ่อค้ายารายใหญ่ในบาร์ริโอก่อนที่เขาจะถูกส่งตัวมาเป็นเวลา 30 ปี

เราพบเขาในการพิจารณาคดีทางกฎหมายที่จะปล่อยเขาหลังจากผ่านไปเพียงห้าปีในด้านเทคนิค ทนายความของเขาซึ่งเป็นชีวิตต่ำที่ฉูดฉาดชื่อไคลน์เฟลด์ (ฌอน เพนน์) นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยรอยยิ้มในขณะที่คาร์ลิโตพูดกับผู้พิพากษาและห้องพิจารณาคดีอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับบทเรียนที่จะได้รับจากการปล่อยตัวเขา

สุนทรพจน์วาดภาพว่าเขาเป็นคนที่อหังการและเป็นเหมือนเรือสำเภา แต่เราเริ่มเห็นด้านลึกของ Carlito เมื่อเขากลับสู่ถนนที่ครั้งหนึ่งเขาเคยโด่งดัง เมื่อต้องเผชิญกับคุก 30 ปีซึ่งเขาคาดว่าจะตาย เขามีโอกาสคิดบางอย่าง และตอนนี้เขาตัดสินใจแล้วว่าเขาต้องการพูดตรงๆ เพื่อนคนหนึ่งเสนอให้เขามีส่วนร่วมในธุรกิจรถเช่าในบาฮามาส

เพื่อเป็นทุนในการลงทุน คาร์ลิโตรับงานที่ไนต์คลับสุดหรู ที่ซึ่งเขาได้สัมผัสกับผู้คนที่เขาควรหลีกเลี่ยงมากที่สุด และเขาได้พบกับพังก์หนุ่มผู้มักแนะนำตัวเองว่า "เบนนี่ บลังโกจากบรองซ์" (จอห์น เลกุยซาโม) แบบที่คาร์ลิโตหัวร้อนเคยเป็น เบนนี่ดึงความเลวร้ายในตัวเขาออกมา

ภาพยนตร์เรื่องนี้บรรยายโดยคาร์ลิโตเอง ซึ่งอธิบายถึงความหวัง กลยุทธ์ของเขา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งความผิดพลาดของเขา หนึ่งในนั้นจะต้องเลือกไคลน์เฟลด์เป็นทนายความของเขาอย่างแน่นอน การแสดงที่นี่โดยฌอน เพนน์ เป็นทัวร์เดอแรงก์ที่มีพรสวรรค์ ซึ่งเป็นหนึ่งในการแสดงที่ใช้ชีวิตในแบบของมันเอง เพนน์แทบจะจำไม่ได้ว่าอยู่ใต้ศีรษะที่มีผมหยิกและหัวล้าน เขามอบความหลงตัวเองที่เอาแต่ใจ ความส่อเสียด และความเจ้าเล่ห์ให้กับทนายความ และเราเฝ้าดูเขาที่สูญเสียการควบคุมโคเคนและความโลภอย่างต่อเนื่อง

ในทางกลับกัน คาร์ลิโตพยายามเป็นพลเมืองที่ยืนหยัด

เขามองหาเพื่อนสาวเก่าชื่อเกล (เพเนโลปี้ แอน มิลเลอร์) ซึ่งบอกว่าเธอเต้นรำที่บรอดเวย์แต่ละเลยที่จะอธิบายว่ามันอยู่ในคลับเปลื้องผ้า พวกเขารักกันตามสไตล์ของพวกเขา แต่เราไม่เคยรู้สึกถึงความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากนัก แต่ละคนจมอยู่กับรายละเอียดของการเอาชีวิตรอดส่วนตัว

Brian De Palma ในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของเขาคือผู้กำกับกล้ามโตที่ชอบพฤติกรรมสุดโต่ง และที่นี่เขาวาดภาพแกลเลอรีของเหล่าอันธพาลและคนต่ำต้อยที่มีสีสัน เสื้อฮู้ดในภาพยนตร์ยืมมาจากการผลิตของ "Guys and Dolls" ไนต์คลับดูเหมือนรีไซเคิลจาก "Saturday Night Fever" และอัล ปาชิโนเองก็ดูเหมือนจะได้รับแรงบันดาลใจจากบทบาทที่ได้รับรางวัลออสการ์ใน "Scent Of A Woman" ( มีหลายครั้งที่สำเนียงเปอร์โตริโกของเขาแปรเปลี่ยนไปตามเสียงของทหารหัวแข็งที่เขาเล่นในภาพยนตร์เรื่องนั้นอย่างแปลกประหลาด)

ภาพยนตร์เรื่องนี้หลงใหลในกลไกที่ขับเคลื่อนชายคนหนึ่งให้กลับเข้าสู่ชีวิตอาชญากร แม้ว่าเขาจะตั้งใจอย่างที่สุดที่จะหลบหนีก็ตาม

คาร์ลิโตต้องการเพียงรักษาความสะอาดจมูก หาเงิน และออกไปนอกเมือง แต่ค่านิยม เพื่อน และแวดวงของเขาคืออาชญากร และบทภาพยนตร์ทำให้เขาตกอยู่ในมุมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาถูกหักหลังด้วยการถูกบังคับให้ยืนหยัดเคียงข้างเพื่อนๆ

ฉากฉากสองฉากในภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุดของเดอ พัลมา เรื่องหนึ่งเกี่ยวข้องกับแผนการบ้าๆ ของทนายความเพื่อช่วยเหลือฮู้ดจากเรือเรือนจำของเกาะไรเกอร์ อีกกรณีหนึ่งคือการไล่จับหนูที่นำไปสู่การยิงกันในสถานีแกรนด์เซ็นทรัล มีการยิงปืนในสถานีรถไฟหลายครั้งในภาพยนตร์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำ แต่เดอ พัลมาพบการเปลี่ยนแปลงที่ไม่สิ้นสุดเมื่อคาร์ลิโตพยายามหลบหนีผู้ไล่ตาม และภาพก็โดดเด่นไม่แพ้การซุ่มโจมตีใน Union Station ของชิคาโก ซึ่งเป็นจุดสูงสุดของ "The Untouchables" ของ De Palma "วิถีของคาร์ลิโต" เช่น "สการ์เฟซ" เป็นการศึกษาตัวละครครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ซึ่งเป็นภาพเหมือนของชายที่ต้องการจะดีกว่าที่เป็นอยู่

ใน "Scarface" ความทะเยอทะยานของฮีโร่นำไปสู่อำนาจ ตัณหา และความโลภเท่านั้น มีบางสิ่งที่ซับซ้อนกว่านี้เกิดขึ้น คาร์ลิโตเติบโตมากพอที่จะมองเห็นตัวเองจากภายนอก เข้าใจความผิดพลาดบางอย่างที่เขาทำ วางแผนหาทางหลบหนีจากชะตากรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของผู้คนในตำแหน่งของเขา แต่ทีละขั้นตอนและฉากต่อฉาก ชะตากรรมของเขาถูกผนึกไว้