Breaking and Entering

วิล ฟรานซิส (จู๊ด ลอว์) หนุ่มนักออกแบบภูมิสถาปัตย์ ย้ายครอบครัวเข้ามาทำงานย่านสถานีรถไฟใต้ดินคิงส์ ครอส แถบตอนเหนือของลอนดอน และเขามีโครงการพัฒนาแหล่งชุมชนของย่านนี้อยู่ในการออกแบบของบริษัทเขาเองด้วย วิล มี ลีฟ (โรบิน ไรท์ เพนน์) แฟนสาวที่คบหากันมานานและ บี (พ็อพพี โรเจอร์) เด็กสาวพฤติกรรมพิเศษ (Autism) สองแม่ลูกนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเขาที่สำคัญ แต่ความผูกพันในปัจจุบันก็กำลังเคลื่อนไปในแนวนิ่งเนือยเช่นกัน

วันหนึ่งบริษัทของวิล ถูก มีโร่ (ราฟี เกฟรอน) เด็กหนุ่มแก็งค์ขโมยของและพวกเข้ามางัดแงะเอาทีวีจอยักษ์, คอมพิวเตอร์และอื่นๆ แถมยังคว้าคอมพิวเตอร์แลปทอปของเขาไปด้วย เมื่อมีโร่และพวกบุกเข้ามางัดอีกครั้ง วิลซึ่งดักซุ่มรออยู่ก็วิ่งตามไล่กวดมีโร่ไปจนถึงบ้าน และเขาได้พบกับแม่ของมิโร่

อมีร่า (จูเลียต บิโนช) ม่ายสาวชาวบอสเนียน อาศัยอยู่กับ มีโร่ ลูกชาย โดยตัวเธอทำงานอาชีพรับจ้างเล็กๆน้อยๆและ รับตัดเย็บเสื้อผ้า ปะชุน มีเปียโนไม้ไร้เสียงไว้คอยเล่นยามต้องการผ่อนคลาย เธอได้ วิล เป็นลูกค้าใหม่ ที่วนเวียนเอาเสื้อ กางเกงมาให้ปะมาให้สอย ทั้งสองได้พูดคุยกันบ้าง และเปิดรับใจกันและกัน ซึ่งประจวบเหมาะกับที่พักหลังๆ วิลและลีฟ กำลังระหองระแหงกันจากเรื่องหน้าที่การงานและเรื่องของ บี

จนวันหนึ่ง อมีร่า รู้เข้าว่าการที่ วิล มาใกล้ชิดกับเธอนั้นอาจเป็นเพราะเขารู้ว่าลูกชายเธอเป็นหนึ่งในเด็กแก็งค์ขโมยของของเขาและตามมาสืบให้แน่ใจแล้วคงแจ้งตำรวจ ด้วยการที่เธอเป็นคนต่างด้าว อพยพเข้ามาและอาศัยอยู่อย่างหวาดระแวง เลยไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เธอจึงต้องหาวิธีไม่ให้ วิล แจ้งจับลูกชายเธอ

แอนโธนี่ มิงเกลล่า ผู้กำกับหนังชาวอังกฤษ กลับมาให้นิยามของความรักอีกครั้งหนึ่งใน Breaking and Entering โดยก่อนหน้านี้เคยเล่าเรื่องราวรักระหว่างรบและจบแบบทำร้ายจิตใจคนดูมาแล้วจาก Cold Mountain (2003) และ ก่อนหน้านั้นย้อนไปปี 1999 ก็เป็นเรื่องของการเสแสร้งแกล้งรักใน The Talented Mr.Ripley และที่สำคัญ มิงเกลล่าเลือก จู๊ด ลอว์ ดารานำชายมาแสดงให้ทั้งสามเรื่องตามที่กล่าวไว้ในข้างต้น แถม จูเลียต บิโนช ดาราสาวชาวฝรั่งเศส ก็เคยมีโอกาสได้ร่วมแสดงในหนังของ มิงเกลล่า มาแล้วจากเรื่อง The English Patient (1993) ซึ่งเรื่องนี้ก็เล่าเรื่องราวรักรันทดเช่นกัน

ในหนังเรื่อง Breaking and Entering นี้อยากจะตั้งข้อสังเกตุว่า ชื่อของหนัง มีความสำคัญในการสื่อความหมายต่อเรื่องราวที่ถูกเล่าในหนัง ทั้งในระดับตัวบุคคล เรื่องการเมืองและรวมไปถึงระดับโลก!

เริ่มตั้งแต่
สถานีคิงส์ ครอส เป็นชุมชนแหล่งรวมของแรงงานต่างด้าว ที่มาจากทั่วทุกสารทิศ หลายเชื้อชาติ หลากวัฒนธรรม หลากอาชีพ

กลุ่มแก็งค์ของญาติฝ่ายพ่อของมีโร่ ก็ทำงานขายของแบบซื้อมาขายไปแต่นั่นแค่เป็นฉากเบื้องหน้า เบื้องหลังคือให้พวกเด็กหนุ่มในแก็งค์ไปตามงัดแงะเอาสินค้าที่ขายไปนั้นกลับมาและเอาไปขายต่อ, เอริก้า สาวชาวไนจีเรียน (entering) ทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดในบริษัทของ วิล, อวาน่า โสเภณีสาวสำเนียงการพูดแปลกๆ (entering) ก็แกร่วรอลูกค้ามาใช้บริการอยู่แถบแถวบริษัทของวิล (รับบทโดย เวอร์ร่า ฟาร์มิก้า, The Departed, Running Scared, 2006)

วิล และ ลีฟ (ลีฟเป็นชาวสวีดิช = entering) กับ บี มาจากที่อื่น ย้ายมาอยู่แถบสถานีคิงส์ ครอส (entering) และบริษัทของวิล ก็มีโครงการที่จะพัฒนาแหล่งชุมชนและสิ่งแวดล้อมนี้ให้ดีขึ้น โดยสร้างคลองผ่าตัวเมืองจัดภูมิทัศน์เสียใหม่ ซึ่งหมายถึงต้องมีการรื้อถอน (breaking+entering)

วิล กับ อมีร่า ได้พบเจอกันและได้คบหาสานสัมพันธ์กัน ต่างคนต่างยินยอมให้อีกฝ่ายเข้าไปนั่งในหัวใจ เรียนและรู้กันและกัน (breaking+entering)

อมีร่า เป็นสาวชาวบอสเนียนกลุ่มนับถือมุสลิม สามีเธอเป็นชาวเซิร์บ (เธอเอ่ยไว้อยู่ครั้งหนึ่ง)และเสียชีวิตในช่วงที่เกิดวิกฤตสงคราม (breaking) อมีร่า เข้ามาอาศัยอยู่ในลอนดอน (entering) โดยเข้ามากับกลุ่มของสภากาชาติอังกฤษ ซึ่ง ประเทศบอสเนียและเฮอร์เซโกวีน่านั้นก็เป็นประเทศที่แยกตัวออกมาจากประเทศยูโกสลาเวีย (breaking)

สุนัขจิ้งจอก ที่เข้ามาป้วนเปี้ยนที่สนามหน้าบ้านของวิล (entering) ก็เกิดจากที่ปกติแล้วแถบชานเมืองลอนดอนที่เป็นพื้นที่ป่า จะมีฝูงสุนัขจิ้งจอกแดง (Red Fox) อาศัยอยู่ แต่เมื่อผู้คนต้องการใช้พื้นที่ แหล่งหาอาหารของสุนัขจิ้งจอกแดงก็ร่อยหรอ จนพวกมันต้องเข้ามาหาเศษอาหารในย่านที่คนพักอาศัย (breaking+entering)

มีโร่ ทุบกระจกด้านบนตัวอาคารของบริษัทของ วิล และเข้ามาขโมยของ (breaking+entering) ซึ่งชื่อบริษัทของ วิล ชื่อ Green Effect แล้วโดนทุบกระจกจากด้านบน ก็เทียบได้คล้ายกับการเกิดปรากฏการณ์เรือนกระจก (The Green House Effect ) ที่โลกของเรากำลังเผชิญกับมันอยู่

แต่แม้หนังจะแทรกเจือความหมายของชื่อหนัง ไว้ทั่วตลอดทั้งเรื่องแล้ว แต่หลักใหญ่จริงๆนั้น หนังให้ข้อคิดได้อย่างชัดเจนอย่างน้อยน้อยก็หนึ่งข้อ คือเรื่องของสถาบันครอบครัว

วิล เก็บภาพของครอบครัวเขาเองทั้งภาพลีฟและบี ไว้ในคอมพิวเตอร์แลปทอป ซึ่งโดนขโมยไป วิลโวยวายและเสียดายว่านั่นคือชีวิตของเขา นั่นหมายถึง วิลไว้ใจและให้ความสำคัญกับภาพ กับคอมพิวเตอร์ซึ่งพูดไม่ได้ ไม่มีชีวิตจิตใจและปราศจากความรู้สึก แทนที่จะเป็นการแสดงออกกับคนในครอบครัวจริงๆที่คอยรับความเอาใจใส่จากเขาอยู่

วิล ลิฟ และ บี เป็นครอบครัวเล็กๆที่ยังพยายามก่อร่างให้เป็นครอบครัวที่แข็งแรงอยู่ตลอดเวลา แต่ในตอนนี้ที่ยังโงนเงนอยู่ก็เป็นเพราะ วิลมุ่งมั่นทำงาน ลีฟต้องดูแลลูกสาวอย่างใกล้ชิดเพราะ บีเป็นเด็กพิเศษ ก็เลยเหมือนว่าทั้งสองคนนี้มีโลกส่วนตัวที่บางครั้งวิลก็ไม่สามารถเข้าไปอยู่ด้วยได้ แล้วเมื่อเขาได้พบกับอมีร่า ความซื่อตรง ความเจียมตนและความอ่อนหวานมีน้ำใจของเธอ จึงทำให้เขารู้สึกดีและอยากใกล้ชิด ต่อเมื่อเกิดอุบัติเหตุกับคนในครอบครัวนั่นแหละ วิลถึงรู้สึกตัวเองว่ากำลังทำอะไรอยู่

นั่นคือสิ่งที่แย่ที่สุด หากวงจรชีวิตแบบนี้ได้เกิดขึ้นกับครอบครัวใดๆอีกหลายครอบครัว

เมื่อสิ่งที่เรารัก (จะ) จากเราไป เราจึงเริ่มมองเห็นและตระหนักถึงความสำคัญของสิ่งนั้น ถ้าโชคดี ก็จะได้มันกลับคืนมาทัน

แต่ถ้าไม่…ก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย