Bram Stoker's Dracula | ดูดเขี้ยวจมยมทูตผีดิบ

ความโดดเด่นและดีงามที่เห็นเด่นชัดในหนังเลยก็คือ... การคารวะตามต้นฉบับโดยการยึดองค์ประกอบงานสร้างเป็นแบบย้อนยุค ย้อนสมัย ให้ดูมีความเก่า (ความเฉยนิดๆ) เทคนิคที่สร้างเองโดยไม่อิงคอมพิวเตอร์ เหมือนหนังสัตว์ประหลาดสมัยขาวดำของค่าย Universal ทั้งๆ ที่หนังก็ฉายปี 1992

นส่วนตรงนั้น มันทำให้หนังดูมีสไตล์ คลาสสิค และสามารถดึงดูดคนดูด้วยเทคนิคชวนร้องว้าว ในมุมของความน่าทึ่งที่จะทำเทคนิคงานสร้างย้อนยุคย้อนสมัยแบบนี้ ชอบฉากสยองขวัญในเรื่อง ที่พอหนังมันเดินไปในทางเทคนิคโบราณๆ หน่อย มันเลยดูมีความสมจริงสมจังตามยุคสมัย กลิ่นอายความเก่าคลาสสิค บรรยากาศหลอนๆ ปราสาทน่ากลัวๆ แบบโกธิคมันเลยได้อารมณ์ตรงนั้น

ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปล่า ผู้กำกับหนังระดับมหากาพย์ที่ไม่น่าจะทำให้ผิดหวังในเรื่องของงานสร้าง บทภาพยนตร์ ดารานักแสดง แน่นอนว่าความสมบูรณ์ของหนังต้องมาเป็นอันดับต้นๆ
ดาราเบอร์ต้นๆ ที่มารับบทในหนังเรื่องนี้ก็นับว่าเยอะแยะจนคุ้มเอาซะจริงๆ ทั้งแกรี่ โอลด์แมน ที่ไปได้สบายกับการรับบทเป็นท่านเคาท์แดร๊กคูล่า ที่ถูกแปลงโฉมออกมาได้อย่างสมจริง การแสดงก้ไร้ที่ติ ราวกับว่าตอนนั้นแกรี่ดูแก่ตามตัวละครจริงๆ เคียนู รีฟ ก็สมัยที่ยังละอ่อน หล่อ ใสๆ ...และนางเอกสาวที่เชื่อว่าตอนนั้นหลายคนคงชื่นชอบเธออยู่ไม่น้อยก็คือ วีโนน่า ไรเดอร์ส รวมไปถึงแอนโธนี่ ฮอปกิ้น ผู้รับเป็น แวน แฮลซิ่ง !

มันเป็นหนึ่งในหนังแดร๊กคูล่า เวอร์ชั่นที่ดีที่สุดล่ะ อีกทั้งในช่วงของความรัก โรแมนติก ก็ถือว่าทำได้ถึงเเละเป็นการสอดแทรกประเด็นไว้ในหนังได้อย่างน่าสนใจ ไม่ใช่เเค่เพียงแดรกคูล่า ไล่าดูดเลือดอะไรเทือกนั้นอย่างเดียว