Blood Brothers: Malcolm X and Muhammad Ali | พี่น้องร่วมเลือด: มัลคอล์ม เอ็กซ์ และมูฮัมหมัด อาลี

หนึ่งในช่วงเวลาที่โด่งดังที่สุดในอาชีพการงานของมูฮัมหมัด อาลีเกิดขึ้นโดยตรงหลังจากชัยชนะเหนือแชมป์เฮฟวี่เวท Sonny Liston ในไมอามีบีชเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2507 เป็นการพูดน้อยเกินไปที่จะพูดว่า Cassius Clay (เขายังไม่ได้เปลี่ยนชื่อ) คือ ตกอับ และ Liston ที่เพิ่งเอาชนะ Floyd Patterson (สองครั้ง) นั้นถูกมองว่าเป็นผู้ชนะที่น่ากลัวและหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เคลย์ชนะ ขณะที่นรกแตก เคลย์วิ่งไปที่เชือก ตะโกนใส่นักข่าวที่สงสัยเขา: "กินคำพูดของคุณซะ!" จากนั้น เคลย์ก็ตะโกนออกไปท่ามกลางความโกลาหลของผู้คนที่รุมเร้าด้วยความโกลาหล "ฉันเขย่าโลก!" ฉันไม่ได้มีชีวิตอยู่ในตอนนั้น แต่การดูภาพนั้นทำให้รู้สึกตื่นเต้นแทน และคนที่อยู่ที่นั่นยังคงรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าเมื่อพวกเขาพูดถึงมัน ช่วงเวลานี้และอื่นๆ อีกมากมาย ถูกจับและพูดคุยในสารคดีที่ให้ข้อมูลและมีส่วนร่วมของ Marcus A. Clarke เรื่อง "Blood Brothers: Malcolm X & Muhammad Ali"

Muhammad Ali และ Malcolm X เป็นผู้ชายสองคนที่แตกต่างกันมาก จากสถานที่สองแห่งที่แตกต่างกันมาก แต่ทั้งคู่เข้าใจว่าหนึ่งในภัยคุกคามหลักต่อชาวอเมริกันผิวดำคือการโจมตีจิตใจอย่างไม่หยุดยั้งของวัฒนธรรมแบ่งแยกเชื้อชาติ พวกเขาทั้งสองยืนเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของความคิดที่เป็นอิสระว่าจิตใจที่เป็นอิสระสามารถทำอะไรได้บ้าง

การที่ชายเหล่านี้มาบรรจบกันนั้นถูกกล่าวถึงในสารคดี หนังสือ และการแสดงบทบาทสมมติหลายเรื่อง เช่น "One Night in Miami" ของปีที่แล้ว (กำกับโดย Regina King), "Malcolm X" ของ Spike Lee และ "Ali" ของ Michael Mann ซีรีส์ EPIX "Godfather of Harlem" ที่มี Forest Whitaker เป็น "Bumpy" Johnson และ Nigel Thatch เป็น Malcolm X มองดูโลกที่มีชีวิตชีวาของ Harlem ในปี 1960 ที่ Malcolm X ดำเนินการ "Blood Brothers" อิงจากหนังสือ Blood Brothers: The Fatal Friendship ระหว่าง Muhammad Ali และ Malcolm X ปี 2016 ซึ่งเขียนโดย Randy Roberts แห่ง Purdue และศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ด้านกีฬาของ Georgia Tech Johnny Smith นำมิตรภาพมาสู่ศูนย์กลาง Roberts และ Smith เป็นผู้ให้สัมภาษณ์หลักที่นี่ ทำหน้าที่เป็นไกด์ผ่านไทม์ไลน์ที่ซับซ้อน เสริมด้วยฟุตเทจสารคดีมากมายที่ยังหลงเหลืออยู่ของการกล่าวสุนทรพจน์ การสัมภาษณ์ งานแถลงข่าว การชั่งน้ำหนัก ฯลฯ

สิ่งที่เกิดขึ้นมีความสำคัญ แต่สิ่งที่สำคัญก็คือผลกระทบที่ยั่งยืนของชายสองคนนี้ และความสัมพันธ์ของพวกเขาที่มีต่อวัฒนธรรม ผ่าน Ali และ Malcolm X ประวัติของศตวรรษที่ 20 สามารถเห็นได้โดยมีความขัดแย้งและข้อตกลงกันอย่างมากในมิตรภาพของพวกเขา (และจากนั้น "การเลิกรา") คลาร์กทำงานได้อย่างยอดเยี่ยมในการจัดวางทั้งหมด โดยนำเสนอเรื่องราวของมัลคอล์ม เอ็กซ์ และจากนั้นก็ของแคสเซียส เคลย์ เพื่อให้การประชุมในท้ายที่สุดของพวกเขาอยู่ในบริบทที่ใหญ่ขึ้น ผู้ช่วยในเรื่องนี้คือนักวิจารณ์เช่น Cornel West ของ Harvard, Todd Boyd ศาสตราจารย์ด้านสื่อศึกษาที่ USC และนักประวัติศาสตร์ปากเปล่า Zaheer Ali นอกจากนี้ยังมีการสัมภาษณ์ผู้ที่รู้จัก Ali หรือ Malcolm X เป็นการส่วนตัว รวมถึงเด็กที่โตแล้วของชายทั้งสองด้วย

ทุกคนที่เกี่ยวข้องมีข้อผิดพลาดในเวอร์ชันที่แตกต่างกัน ยังคงมีความสนใจที่แข่งขันกัน ความสนใจของ Malcolm X ใน Ali ให้บริการตนเองในระดับหนึ่งหรือไม่? อาลีเลือกเอลียาห์ มูฮัมหมัด ผู้นำมาช้านานของประเทศอิสลาม เหนือมัลคอล์ม เอ็กซ์ ที่ถูกรังเกียจ ยังคงดูเจ็บปวด เช่นเดียวกับความคิดเห็นสาธารณะของอาลีเกี่ยวกับมัลคอล์ม ("เขาเป็นเพียงคนเดียวที่หลงทาง" ความหมาย: ไม่เห็นด้วยกับเอลียาห์ มูฮัมหมัด) ถึงนักข่าว ถึงวิลเลียม เอฟ บัคลีย์ ของทุกคน บทบาทของเอฟบีไอในเรื่องทั้งหมดนี้ได้รับการเน้นย้ำโดยอาศัยการเปิดเผยของ "MLK/FBI" ที่เผยแพร่เมื่อต้นปีนี้

ตอนนี้ซีเควนซ์แบบเคลื่อนไหวในสารคดีกลายเป็นการใช้ความคิดที่ซ้ำซากจำเจ และน่าจะเลิกใช้แล้ว เว้นแต่จะเป็นส่วนสำคัญของการเล่าเรื่อง โน้ตของโธมัส เบรนเน็ค ขับร้องโดย Menahan Street Band ในบรู๊คลิน เป็นการผสมผสานที่สดใสของฟังก์ โซล แจ๊ส ที่แพร่หลายในนิวยอร์ก โดยสนับสนุนซีเควนซ์ที่แตกต่างกันด้วยความยิ่งใหญ่ที่เหมาะสม การตัดต่อภาพ—ฉากบนถนนในนิวยอร์กในปี 1950, 1960, งานแถลงข่าว, การกล่าวสุนทรพจน์, ภาพของผู้ชายที่ลงจากเครื่องบิน, ท่ามกลางผู้คนที่แอบชอบ, หรือหัวเราะด้วยกัน, พูดคุยกัน, เป็นสิ่งที่ชวนให้หลงใหล ชายทั้งสอง “เขย่าโลก” ทั้งเป็นรายบุคคลและร่วมกัน “พี่น้องเลือด” แสดงให้เห็นว่าทำไม