Baywatch | ไลฟ์การ์ดฮอตพิทักษ์หาด

เป็นที่ชัดเจนว่า เซธ กอร์ดอน ผู้กำกับ ตั้งใจจะปรับโทนให้หนังต่างจากซีรีส์ โดยเพิ่มความเข้มข้นในฉากแอ็คชั่นผสมมุกตลกสัปดนที่เขาถนัดดีดังที่ปรากฎใน Horrible Bosses (2011) โดยหยิบตัวละครจากซีรีส์ Baywatch จากซีซั่นที่1-3 ซึ่งเป็นที่จดจำของแฟนๆ ทั่วโลก แต่สิ่งที่กอร์ดอนเลือกจะละเลยคือความเป็นดราม่าความสัมพันธ์ในทีมไลฟ์การ์ดที่เป็นจุดเด่นของซีรีส์ โดยแทนที่ด้วยมุกใต้สะดือเพื่อให้หนังเป็นเรตอาร์ แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือหนังกลับไปไม่ถึงเป้าหมายเหมือนไลฟ์การ์ดออกตัวแรงแต่ช่วยใครไม่ได้เลย ตั้งแต่พลอตที่ทิ้งช่องโหว่มโหฬารอย่างการคัดเลือกไลฟ์การ์ดที่หนังไม่ได้แสดงชัดเจนเหมือนซีรีส์ว่าต้องผ่านด่านอะไรบ้าง ยากแค่ไหน แต่เลือกตัดสลับไปนำเสนอการต่อปากต่อคำที่น่ารำคาญระหว่าง มิตช์ กับ แมต ที่มีเหตุคนจมน้ำแบบไร้เหตุผลแล้วจึงประกาศผล ซึ่งก็ทำให้เกิดช่องโหว่ต่อมาว่าทำไมถึงเลือกหนุ่มตุ้ยนุ้ยอย่าง รอนนี่ (จอห์น แบสส์) ที่แค่หลงรักซีเจ (เคลลี่ โรห์บัค) และทำดุ้นติดเก้าอี้ต่อหน้าประชาชีก็ได้รับเลือกให้มาเป็นไลฟ์การ์ด รวมถึงความพังพินาศด้านความสมเหตุสมผลของเรื่องที่อยู่ๆ ก็ดันรู้ข้อมูลว่าผู้ตายเกี่ยวข้องกับอาชญากรแบบบทจับยัดกันหน้าด้านๆ อีก ส่วนตัวละครสมทบก็ไม่ได้มีหน้าที่มากไปกว่าทำสถิติหน้าอกกระเพื่อมให้มากที่สุดตอนปรากฎตัว ดังนั้นตัวละครฝ่ายพระเอกเลยแทบไม่มีช่วงเวลาทำให้คนดูผูกพันเห็นใจเลยทำให้ดราม่าช่วงท้ายไม่นำพาให้เราเอาใจช่วย แม้หนังจะสร้างตัวละครผู้ร้ายอย่างวิคตอเรียให้แบนราบและไร้ที่มาแค่ไหนก็ตาม. พ้นจากเรื่องบทภาพยนตร์แล้วเราจะมาว่ากันถึงความเป็นหนังตลกซึ่งเป็นเป้าหมายหลักของหนังเรื่องนี้ก็นับว่าน่าผิดหวัง ลำพังแค่คนดูต้องทนกับอาการสำลักมุกฝืดสารพัดก็เกินทนแล้ว หนังยังเดินหน้าถาโถมคนดูด้วยสถานการณ์ชวนคลื่นไส้น่ารำคาญสารพัด แต่คนดูกับปล่อยก๊ากโดยไม่ตั้งใจกับการปรากฎตัวของดารานำอย่าง เดวิด ฮาเซลฮอฟฟ์ ที่โผล่มาพล่ามปลุกใจตัวละครมิตช์คนใหม่แบบไม่มีเหตุผลแต่หนังกลับตัดสลับไปที่ตัวประกอบที่ทำหน้างงว่าตาลุงนี่คือใครเลยทำให้ฉากเอาใจแฟนฉบับซีรีส์กลายเป็นเรื่องผิดคิวแบบช่วยไม่ได้ หรือแม้แต่ฉากแอ็คชั่นที่ผู้สร้างโม้นักโม้หนาว่าจะใหญ่โต ตื่นเต้นขึ้นกว่าฉบับซีรีส์ที่ไม่ค่อยมีฉากบู๊หรือระเบิดตูมตามเท่าใดนัก ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ก็ดูแพงทีเดียว..ไม่ใช่ฉากแอ็คชั่นนะ…ราคาคุยน่ะครับ ขนาดซีจีสเก็ดระเบิดในซีรีส์ยังแนบเนียนกว่าอีก มิหนำซ้ำหนังเองก็ไม่ได้ทำให้ตัวละครวิคตอเรียทำอะไรมากไปกว่าใส่ชุดเดรสแหวกอก ทำหน้าสวยๆ แล้วสั่งฆ่าคน ทำให้ฉากการเผชิญหน้าระหว่างเหล่าไลฟ์การ์ด เบย์วอชกับวิคตอเรีย เราเลยไม่รู้สึกอยากเอาใจช่วยตามสถานการณ์ที่เหล่าตัวละครเอกต้องเผชิญแม้แต่นิดเดียว ที่เลวร้ายที่สุดคือเวลาตัวเอกเพลี่ยงพล้ำคนดูกลับสมน้ำหน้าเพราะส่วนมากมักเกิดจากความเลินเล่อ ซึ่งต่างจากฉบับซีรีส์ที่ตัวเอกประสบเคราะห์กรรมจากการช่วยเหลือคนอื่น สร้างความผูกพันและเอาใจช่วยให้คนดูได้มากกว่าทั้งที่ไม่ได้มีฉากแอ็คชั่นตำน้ำพริกละลายแม่น้ำมากนัก ว่ากันถึงนักแสดงนำ ถ้าว่าถึงฝ่ายชายที่เป็นจุดขายอย่าง ดเวย์น จอห์นสัน หรือ เดอะร็อค ก็ยังทำหน้าที่นักแสดงได้ดีและยังสร้างตัวละคร มิตช์ บูแคนนอนในแบบตัวเองแถมยังสามารถพูดไดอาล็อคเลี่ยนๆ ให้ฟังดูเข้าท่าได้อีก แม้มุขล้อตัวละครแมตต์โดยเปรียบเทียบกับ บอยแบนด์ต่างยุคทั้ง วันไดเร็คชั่น เอ็นซิงค์ จัสติน บีเบอร์ โจนาสบราเธอร์ หรือแม้แต่ล้อซีรีส์ High School Musical จะน่ารำคาญแค่ไหนก็ตาม ต่างจาก แซค แอฟรอน ที่ต้องบอกตามตรงว่า เขาคือของค้างตกยุคที่พยายามเอาชีวิตรอดด้วยการฟิตหุ่นแล้วมาเล่นบทแบดบอยแต่ทว่าคราวนี้เขาไม่ได้โชคดีเหมือนตอนเล่นหนังตลกป่วนข้างบ้านอย่าง Neighbors (2014,2016) นัก เพราะตัวละครแมตต์กลับขี้เก๊กแบบไร้มิติ แถมล้มเหลวในการรับส่งมุขกับเพื่อนร่วมจอ เลยทำให้เขาไม่ประสบความสำเร็จทั้งในแง่การเป็นอายแคนดี้ให้สายตาสาวๆได้โลมเลียหรือแม้กระทั่งจะไปเป็นหล่อสายฮาก็ไม่รอดเท่าใดนัก