A House on the Bayou บ้านลงทัณฑ์

Blumhouse Television ได้สร้างพื้นที่ที่ไม่เหมือนใครในประเภทสยองขวัญ โดยโมเดลส่วนใหญ่อิงจากข้อเสนอสยองขวัญที่มีงบประมาณน้อยซึ่งควบคุมโดยผู้กำกับที่มีอิสระในการสร้างสรรค์อย่างมาก A House on the Bayouเป็นภาพยนตร์สยองขวัญเรื่องแรกจากแปดเรื่องที่เกิดจากความร่วมมือระหว่าง Blumhouse และ EPIX เขียนบทและกำกับโดย Alex McAulay ผู้สร้างDon't Tell A Soul แนวระทึกขวัญแนวระทึก ขวัญ แม้จะมีศักยภาพของภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่A House on the Bayouก็ไม่มีอะไรใหม่หรือน่าสนใจที่จะนำเสนอ ด้วยการพลิกผันในขั้นสุดท้ายที่คลี่คลายเสน่ห์ที่กระจัดกระจายของภาพยนตร์เรื่องนี้

A House on the Bayouสร้างความสัมพันธ์ระหว่างคู่สามีภรรยา เจสสิก้า (แองเจลา ซาราฟายาน) และจอห์น (พอล ชไนเดอร์) โดยอดีตสามีของเธอรู้เรื่องชู้สาวกับวิเวียน (ลอเรน ริชาร์ดส์) นักเรียนของเขา แม้ว่าการกระทำของจอห์นจะเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด (ซึ่งดูเหมือนจะไม่สำนึกผิดในตอนแรก) เจสสิก้าจึงตัดสินใจให้โอกาสความสัมพันธ์ของพวกเขาอีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อเห็นแก่แอนนา (ลีอา แมคฮิว) ลูกสาวของพวกเขา การจองสถานที่พักผ่อนอันเงียบสงบไปยังคฤหาสน์หลังเดี่ยวในอ่าวหลุยเซียน่า ครอบครัวที่มีปัญหาพยายามที่จะตั้งรกราก โดยที่จอห์นและแอนนาเดินทางไปที่ร้านขายของชำเพียงแห่งเดียวที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ไมล์ นี่คือตอนที่พวกเขาได้พบกับไอแซค (จาค็อบ ลอฟแลนด์) สาวน้อยจอมวายร้ายและ “คุณปู่” (ดั๊ก แวน ลิว) คู่หูที่ดูเป็นมิตรเกินจะสงสัย ในขณะที่เก็บซ่อนเจตนาร้ายและความลับที่ชั่วร้าย

ความบาดหมางระหว่างเจสสิก้ากับจอห์นยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้นในขณะเดียวกัน เนื่องจากความหลังทำให้เป็นไปไม่ได้ที่ภรรยาของเขาจะไว้ใจเขา หรือแม้กระทั่งให้ประโยชน์แก่เขาหากสงสัยว่าเขาพร้อมที่จะเป็นผู้ชายที่เปลี่ยนไป A House on the Bayouเจาะลึกเข้าไปในตาข่ายของการล่วงประเวณีและความซ้ำซ้อนของธรรมชาติของมนุษย์ และขอบเขตที่เราเต็มใจที่จะไปเพื่อพิสูจน์ความโหดร้ายที่ไร้ความคิดของตนเอง การปรากฏตัวของไอแซคและคุณปู่เป็นเพียงการเสริมสร้างสัญชาตญาณเหล่านี้เท่านั้น เนื่องจากทั้งคู่พบวิธีที่จะปรากฏตัวในงานเลี้ยงอาหารค่ำโดยไม่ได้รับเชิญในขณะที่เล่นเกมบ้าๆ บอๆ ที่นำความลับและความจริงที่น่ารังเกียจมาเปิดเผย

นอกเหนือจากห้องที่ถูกล็อกซึ่งดูเหมือนจะปิดบังบางสิ่งที่ชั่วร้ายและเหลือบของสัตว์ป่าที่วนเวียนอยู่ในสถานที่นี้ ไม่มีความหวาดกลัวที่แท้จริงในA House on the Bayouยกเว้นมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในโลกของภาพยนตร์ ถ้ำที่มืดมิดของจิตวิญญาณมนุษย์สามารถสร้างความสยดสยองที่น่าสยดสยองอย่างแท้จริง ดังตัวอย่างในCold Fish ของ Sion Sono ซึ่งมีตัวละครที่ทำหน้าที่ไม่ได้ดีไปกว่าสัตว์ร้ายเมื่อถูกถอดออกจากความสนุกสนานปานกลาง อย่างไรก็ตาม ไม่มีตัวละครใดในA House on the Bayouที่น่าสนใจหรือซับซ้อนในทุกประการ และแรงจูงใจที่บิดเบี้ยวของพวกเขาเริ่มมีความหมายน้อยลงเรื่อยๆ เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้มุ่งไปสู่ตอนจบที่ดูหมิ่นเหม่

ไม่มีการแสดงใดในA House on the Bayouที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงเป็นพิเศษ ผูกพันตามขอบเขตแคบ ๆ ของภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวกับความแปลกประหลาดและเหนือธรรมชาติ ยี่สิบนาทีสุดท้ายของหนังเรื่องนี้ทำให้ผู้ชมโกรธมากขึ้นเท่านั้น โดยตอนจบที่พลิกกลับทำให้เกิดคำถามที่น่าสับสนมากกว่าการแก้ปัญหาโครงเรื่องผิดๆ และจบลงอย่างน่าพอใจ ในขณะที่หลักฐานของA House on the Bayouมีศักยภาพที่จะเปลี่ยนเป็นเรื่องราวสยองขวัญในป่าดงดิบที่เยือกเย็น แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือหนังระทึกขวัญที่เป็นกลางและไม่น่าเชื่อโดยไม่มีความตื่นเต้นหรือความหวาดกลัวอย่างแท้จริง