Last Letter ลาสต์ เลตเตอร์
เรื่องราวของ คิชิเบโนะ ยูริ (มัตสึ ทาคาโกะ) ที่ได้ไปร่วมงานศพของพี่สาว โทโนะ มิซากิ (ฮิโรเสะ ซึสึ) ที่นั่นเอง ยูริได้พบกับ อายูมิ (ฮิโรเสะ ซึสึ) หลานสาวที่ไม่ได้เจอกันมานาน อายูมิยังคงไม่อาจยอมรับการตายของแม่ เธอจึงไม่สามารถที่จะเปิดอ่าน จดหมายฉบับสุดท้าย ที่แม่ทิ้งไว้ให้ต่างหน้าได้ ยูริได้ไปงานเลี้ยงรุ่นของมิซากิแทนเจ้าตัว เพื่อแจ้งข่าวการตายของเธอให้พวกเขาทราบ ทว่ายูริกลับถูกเข้าใจผิดว่าเป็นมิซากิ เธอก็ได้พบกับ โอโตซากะ เคียวชิโร (ฟุคุยามะ มาซาฮารุ) นักเขียนนิยายและเป็นชายผู้เป็นรักแรกของเธอ เขาเองก็เข้าใจผิดว่าเธอคือมิซากิเช่นกัน ทั้งสองแลกข้อมูลการติดต่อกันไว้ กระทั่งวันหนึ่ง ยูริก็ได้รับข้อความจากเคียวชิโรที่บอกว่า ถ้าบอกว่าตอนนี้ผมก็ยังรักคุณอยู่ จะเชื่อหรือเปล่า
IMDB : tt8809750
คะแนน : 7
ด้วยหวังไปแจ้งข่าวร้ายให้เพื่อน ๆ แต่ ยูริ (ทาคาโกะ มัตสึ) กลับถูกเข้าใจผิดว่าเธอคือ มิซากิ (ฮิโรเสะ ซึสึ) พี่สาวของเธอจนได้พบกับ เคียวชิโระ (มาซาฮารุ ฟูกุยาม่า)รุ่นพี่นักเขียนนิยายที่เป็นเหมือนรักแรกในวัยมัธยม แต่หลังจากคุยแชตในมือถือจนเกิดเรื่องเข้าใจผิดกับสามี ยูริ เลยเลือกสวมรอยเป็นพี่สาวส่งจดหมายไปคุยกับ เคียวชิโระ แทน แต่วันนึงเธอเผลอใส่ที่อยู่บ้านของมิซากิในปัจจุบันไปจนทำให้ อายูมิ (ฮิโรเสะ ซึสึ)ลูกสาวของมิซากิ และ ฟูกะ (นานะ โมริ) ลูกสาวของเธอได้มีโอกาสสวมรอยแทน มิซากิ ส่งจดหมายไปหา เคียวชิโระ แล้วเรื่องราวรักสามเส้าที่ทั้งเจ็บปวดและงดงามในวัยมัธยมระหว่าง เคียวชิโระ ยูริ และ มิซากิ ก็ค่อย ๆ เปิดเผยออกมาและจะทำให้ทุกคนได้รู้ว่าในความทรงจำของเรา ความรักครั้งแรก และ ความฝันในวัยเยาว์มันงดงามและยิ่งใหญ่เพียงใด
จากเรื่องราวบุลลีแสนเจ็บปวดในโลกเหงาของวัยรุ่นจาก All About Lili Chou Chou (2001) รักแสนเจ็บปวดของสองสาวจาก Hana and Alice (2004) และอีกหลากหลายเรื่องราวชีวิต ความรัก และ ความฝันวัยเยาว์ที่ผ่านการถ่ายทอดโดย ชุนจิ อิวาอิ ผู้กำกับหนังดรามาที่ผสานเทคนิกและการกำกับการแสดงสุดละเมียดเข้ากันได้อย่างลงตัวที่สุด และคงไม่ผิดหากจะบอกว่าเขาเป็นเหมือนช่างชำนาญการด้านวัยรุ่นที่สุด เพราะเรื่องราวที่เขาบอกเล่าส่วนใหญ่แทบหนีไม่พ้นการถ่ายทอดเรื่องราวของตัวละครในวัยมัธยมหรือกำลังตามหาความฝัน ตัวตน แม้กระทั่งที่ยืนให้ตัวเองได้สัมผัสใจที่สุด และกับ Last Letter ที่เป็นเสมือนการกลับไปหาเสน่ห์ของการเขียนจดหมายที่เขาเคยถ่ายทอดในหนังดังอย่าง Love Letter (1995) หนังรักที่ยังอยู่ในใจใครหลายคนทว่าคราวนี้ เหมือนชุนจิ อิวาอิ ตกผลึกทางความคิดและฝีมือเข้าฝักมากพอจะทำให้เรื่องราวของมันทั้งลึกซึ้ง เจ็บปวด แต่งดงามชวนคิดจนมันเป็นมากกว่าแค่หนังรักประโลมโลกทั่วไปได้อย่างน่าอัศจรรย์
กับจดหมายฉบับสุดท้ายนี้ ชุนจิ อิวาอิ ได้ถ่ายทอดเรื่องราวอย่างละเอียดลออช่างเปรียบเปรยเป็นอย่างยิ่งโดยเฉพาะการใช้กลวิธีการเขียนจดหมายของคนสองวัยที่ทำให้รู้ถึงทัศนคติของแต่ละช่วงวัยได้อย่างล้ำลึก กล่าวคือในขณะที่การสวมบทบาทเป็น มิซากิ ของ ยูริ กลับใช้จดหมายเพื่อบอกเล่าและเปิดบทสนทนาโต้ตอบเรื่องในปัจจุบันเป็นหลักด้วยว่าสิ่งเดียวจากอดีตที่หลงเหลือให้เธอจดจำคือรักครั้งแรกที่เธอเป็นเหมือนสะพานเชื่อมใจให้ เคียวชิโระ กับ มิซากิ ซึ่งมีแต่ความเจ็บปวดและน่าน้อยใจ และมันก็เป็นเหมือนเกราะป้องกันไม่ให้เธอเลยเถิดไปสู่การรื้อฟื้นเรื่องราวในอดีตที่อาจทำลายครอบครัวเธอในปัจจุบันได้ ดังนั้น เคียวชิโระ เลยเหมือนเป็นฝันกลางวันของแม่บ้านสาวใหญ่อย่างเธอที่ใช้เติมความตื่นเต้นให้ชีวิตโดยไม่รู้เลยว่ามันจะเลยเถิดจนกลายเป็นภารกิจเติมคำในช่องว่างทางความรู้สึกของเคียวชิโระขนาดนี้.
แต่กับ อายูมิ ที่เป็นเหมือนตัวแทนของ มิซากิ ที่แท้จริงกลับใช้การเขียนจดหมายเพื่อเติมเต็มเรื่องราวที่หายไปของแม่ตัวเอง และในขณะเดียวกันมันก็เหมือนไทม์แมชชีนที่พาเธอกลับไปยังคืนวันที่แม่ของเธอเปล่งประกายที่สุดในวัยมัธยมตามสายตา น้ำเสียง และ การบอกเล่าของ เคียวชิโระ ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จัก ยูริ น้าสาวของเธอไปจนได้เห็นหน้าแม่ของเธอตอนเปิดหน้ากากอนามัยครั้งแรกที่ทำให้เขาตกหลุมรักเธอทันที และการบอกเล่าผ่านจดหมายก็เหมาะสมที่สุดแล้วกับการบันทึกอดีตที่ค่อย ๆ มาเติมเต็มกำลังใจในการใช้ชีวิตของเธอทีละน้อยเมื่อบทสรุปได้เผยความจริงเบื้องหลังการจากไปของแม่เธอที่ชวนให้เจ็บปวดเป็นที่สุดได้อีกด้วย